Toen was het schrijven van nieuwjaarsbrieven in de school een opdracht om beter te leren lezen en schrijven. Vandaag zie ik visioenen met hoe de kinderen van vandaag het wel zouden doen met gsm, pc en laptop voor hun neus. Veelbelovend is het niet. Met alle communicatiemiddelen waarover we nu beschikken kunnen we familiaal, nationaal en wereldwijd brieven schrijven naar iedereen. Naast een brief naar je peter of meter, die met een centje klaar zit, kan je evengoed iets neerschrijven voor Vladimir Poetin. Wij wisten vroeger Rusland niet eens liggen. Dat was een andere wereld. Als je van plan bent om eens goed je gedacht te zeggen tegen de Russische leider, zorg er dan zeker voor dat de nieuwjaarsboodschappen voor hem en je peter of meter in de juiste omslag terechtkomen want anders ontstaan er gigantische misverstanden. Stel je voor dat de brief voor Poetin bij je peter aankomt en omgekeerd, dat onze Vladimir aan zijn bescheiden bureautje in het Kremlin de briefopener ter hand neemt om de verkeerde brief te openen. Je peter leest dan bijvoorbeeld het volgende: “Gij, bloeddorstige tiran, wordt het niet eens tijd om de slogan ‘vrede op aarde’ van buiten te leren en vooral, ook toe te passen. Poetin krijgt dan iets te lezen als ‘wij wensen je het allerbeste voor 2025 in een goede gezondheid’, terwijl wij dat Poetin net niet toewensen. Wat ik nu geschreven heb is natuurlijk onzin en blijf het een droom om met een simpele nieuwjaarsbrief wereldvrede te realiseren. Toch tracht ik , tegen beter weten in, me voor te stellen wat het effect zou zijn als alle kinderen van de wereld hun vredesbrieven zouden schijven naar onder meer Poetin, Netanyahu en andere landleiders die bloed aan hun handen hebben. Ik vrees dat het hun koud laat. Al de lezers van mijn rubriek en bij uitbreiding de ganse Internetgazet, krijgen van mij de meest warme en beste wensen voor 2025. (Martin Vanierschot)