In de jaren vijftig en zestig van vorige eeuw werden
ceders (Cedrus) massaal aangeplant in tuinen en landschaps- of kasteelparken. In elk voortuintje prijkte wel een blauwe atlasceder. Een volwassen ceder vraagt evenwel best wat ruimte. Vijftig jaar later zijn de voortuinexemplaren dan ook verdwenen, gerooid of afgestorven, en is de ceder bij ons erg zeldzaam geworden. Ceders kun je herkennen aan de snelgroeiende kopscheuten (de lange loten) met apart staande naalden en de traag groeiende korte loten met de naalden in dichte bundeltjes. De achteruitgang van de ceder is een goede reden om de
survivors in kaart te brengen.
De Limburgse Bomenwerkgroep wil daar samen met jou werk van maken!
Weet jij een grote ceder in onze provincie staan, laat dat dan weten via bwglikona
![[!]](/img/slingeraap.gif)
gmail.com.