Meeuwen-Gruitrode

Kees van Dongen stuurde ons een van de gedichten van Jef Janssen:

Wederkerend afscheid

slapen in het kleed der stilte
op dat kleine stukje aarde
al schijnt de zon warmte
het laat je koud

meedragend in d’ ogen
het witte tranendoekje
weemoedig afwezig zijn
de weg zoekend
in het alleen zijn

wolken en stormwinden
regen, sneeuw, kille last
de maan, de sterren
stilte in je kleine hof

het dagelijkse licht
verweven in morgendauw
en in de avondschemering
verder slapend in het licht
van de eeuwige liefde

Jef Janssen