Neerpelt

Uit een studie van het agentschap Onroerend Erfgoed (AOE) in samenwerking met KU Leuven blijkt dat er in het Kolisbos een akkerbouwsysteem uit ca. 800 voor Christus - de ijzertijd - ligt. Het gaat om ‘Celtic Fields’ - letterlijk Keltische velden - of raatakkers. De ontdekking wordt zo belangrijk geacht dat het agentschap verder onderzoekt hoe dit archeologisch relict in de toekomst het best wordt beheerd.
Raatakkers zijn kleine, min of meer vierkante of rechthoekige aaneensluitende akkers zoals die vanaf de Late Bronstijd tot soms nog in de Romeinse tijd als landbouwsysteem werden gebruikt voor het verbouwen van primitieve graansoorten als emmertarwe en spelt. “In het Kolisbos zijn de ontdekte veldjes 40x40m breed en omringd door walletjes tot 15m breed. Ze zijn nu amper te zien op het terrein zelf, maar ontdekt met de hulp van het Digitaal Hoogtemodel Vlaanderen, een gedetailleerde topografische opname,” zegt Erwin Meylemans van het AOE. “De toenmalige bewoning bevond zich binnen deze akkersystemen, in de vorm van verspreide boerderijen. In het Kolisbos zijn de wallen tot maximum 30 à 40 cm hoog, in Nederland zijn echter gebieden gekend waar dergelijke wallen tot 1m hoog zijn.”
Bij onderzoek van zulke akkerbouwsystemen in o.m. Nederland zijn er in de walletjes resten van aardewerk aangetroffen. Dat was ook in het Kolisbos het geval. Overigens zijn wetenschappers er nog niet uit waarom die wallen werden aangelegd - waren het eigendomsgrenzen, gingen ze verstuiving tegen,...?
Het AOE wil nu met de gemeente en met Natuurpunt, de beheerder van het gebied, afspraken maken over het verdere beheer van het Kolisbos.
Op de foto: een detail van het Kolisbos uit het Digitaal Hoogtemodel Vlaanderen. Daarop is duidelijk de raatstructuur van de akkers met de walletjes te zien. (Foto AOE)