Het leek er even op af te stevenen dat we de gemeenteraad van gisteren mochten samenvatten als een gezellig onderonsje waar meerderheid en oppositie in de beste verstandhouding de eerste raad van 2025 zouden afsluiten, maar dat was buiten de mondelinge vraag van Vlaams Belanger Johan Vandebosch gerekend. Die trok de correctheid van een beslissing van de gemeenteraad van 19 december in twijfel. Hij kreeg daarop een stevige repliek van burgemeester Dennis Fransen.
Even ter herinnering: op de
gemeenteraad van 19 december moest de gemeenteraad instemmen met de aankoop van een woning en perceel grond op het Herent, en dit voor een prijs van 431.000 euro. Toen riep Johan Vandebosch al op dat die prijs wel aan de hoge kant was, zeker wanneer er gesteld werd dat het perceel zou dienen om er een parking van te maken.
Nochtans werd die prijs bepaald door een beëdigd schatter, die rekening moest houden met het feit dat op die grond veel bouwmogelijkheden aanwezig waren, hetgeen de prijs de hoogte in dreef.
De gemeenteraad van 19 december keurde die aankoop unaniem goed, met andere woorden: ook Johan Vandebosch verklaarde zich akkoord.
Maar op de gemeenteraad gisterenavond kwam hij middels een ‘mondelinge vraag' daarop terug. Hij was met twee bevriende vastgoedmakelaars naar het perceel geweest. Die schatten het geheel op een waarde van 180 à 200.000 euro, werd er rekening gehouden met het feit dat er een paar wooneenheden op kwamen te staan op maximum 275.000 euro. Een schril contrast – aldus nog Vandebosch – met die 431.000 euro.
Bovendien vond hij het heel raar dat de akte van aankoop wel héél snel bij de notaris verleden werd, meestal is de doorlooptijd 3 à 4 maanden. Dat gaf bij hem het gevoel dat er iets niet klopt in dit dossier.
Deze aantijgingen kropen in het verkeerde keelgat van burgemeester Fransen.
Die hekelde eerst het feit dat het systeem van mondelinge vragen misbruikt werd. Vandebosch stelde immers geen vraag, hij rakelde gewoon een agendapunt van een vorige vergadering terug op om zaken te suggereren die er niet zijn of er niet toe doen.
De vorige gemeenteraad had immers unaniem, dus ook met expliciete instemming van Johan Vandebosch, de aankoop aan de vooropgestelde prijs goedgekeurd.
Bovendien vond Fransen het absoluut niet kunnen dat de bevindingen en de expertise van een beëdigd schatter in vraag werden gesteld. Zeker niet op basis van enkele losse schattingen van bevriende makelaars die bovendien hun schatting baseerden op een aantal te bouwen wooneenheden op het betrokken perceel dat maar één derde bedroeg van de eenheden die er effectief zouden kunnen gebouwd worden. Zij gingen immers uit van 3 woningen, terwijl er (appartementen incluis) 15 zouden kunnen komen.
En op de agenda van een notaris hebben wij geen vat, zo ging Dennis Fransen hevig en stevig verder. Het dossier was al grondig voorbereid door de notaris, die moest alleen wachten op de goedkeuring van de gemeenteraad wachten om de zaak verder af te handelen en vervolgens de akte te verlijden.
Johan Vandebosch op zijn beurt stelde dat hij destijds zich wel akkoord verklaarde met de verkoop, maar niet met de aankoopprijs. Waarom Dennis Fransen met een nog meer geïrriteerde stem herhaalde dat het agendapunt waarover op 19 december diende gestemd héél duidelijk was: het ging toen over de aankoop aan de prijs van 431.000 euro. Waarmee iedereen zich, ook Vandebsoch, akkoord mee verklaarde.
Ook voorzitter Marc Desmet wees Vandebosch terecht: Een volgende keer zou hij het niet meer toestaan dat een vraag werd ingediend die ter zitting geen vraag blijkt te zijn.