In de tweede helft van de 16e eew tot het midden van de 18e eew werd de Kempense regio geteisterd door rondtrekkende bendes en muitende soldaten. En vermits er geen gerechtelijk apparaat bestond om daar adequaat tegen op te treden, moest de bevolking zichzelf beschermen. Daarom bouwde ieder gehucht of buurt een eigen schans. Zo'n schans lag in een moeilijk toegankelijk gebied, rond een stuk grond werd dan een gracht gegraven van 4 à 5 meter breed. Met dat zand werd een wal aangelegd die zo'n 2 à 3 meter hoog was en die met houtgewas werd beplant. De toegang werd afgesloten met een ophaalbrug en een poort, soms ook met een 'voorschans'.