Overpelt

In de pastorietuin is deze voormiddag de tentoonstelling "Ogen-Blik" geopend. Voor wie al de foto's bekijkt die er tegen de muur hangen, is het alsof er een blik geschiedenis wordt opengetrokken. Alsof honderden mensen, die een eeuw geleden in Overpelt leefden, ineens opnieuw tot leven zijn gekomen.
We meldden al dat de foto's voorkomen op oude glasnegatieven die bij de verbouwing van het gemeentehuis werden teruggevonden tijdens de daarbij horende verhuis van het Genootschap voor Volkskunde.
In haar toespraak gaf schepen Carine Van Gerven uitleg over het procédé dat werd doorlopen om de glasnegatieven weer tot leven te brengen. "Een glasnegatief is een doorzichtige glasplaat met daarop een lichtgevoelig zilverlaagje. De fotograaf (Zjang Philippe) schoof de plaat in zijn - meestal houten - camera, en verdween zelf onder een zwart doek. Hij riep dan ‘even naar het vogeltje kijken’ en haalde de dop van de lens. De sluitertijden waren in die tijd tamelijk lang, een halve seconde of langer. Het gevolg was dat men vaak in krampachtige poses ging staan, lachen werd een onmogelijke zaak.
"Je ziet ook, als je de foto’s bekijkt, dat er bij familiefoto’s regelmatig iemand heel onscherp op de foto staat terwijl de anderen er haarscherp op staan. Die persoon kon niet lang genoeg stilzitten of stilstaan. Vaak zijn dat jonge kinderen waarvan het gezicht bijna een spookachtige verschijning wordt.
"De glazen negatieven werden ontwikkeld op papier waardoor men afdrukken kon maken. Negatieven op glas zijn kwetsbaar. Het glas kan breken, mat worden, krassen krijgen, schimmels en oxidatie kunnen de platen aantasten. Elk negatief werd nu gefotografeerd op hoge resolutie en daarna digitaal opnieuw ontwikkeld en geretoucheerd door leerlingen van 5 en 6 Kunst van Mater Dei. Zij verwijderden krassen vooral in de gezichten, zorgden ervoor dat gebroken glasplaten terug één beeld vormden enz. De foto’s zien er nu beter uit dan ooit tevoren. De digitale ontwikkeling geeft meer scherpte en details dan een ontwikkeling op papier.