De Zjeraar klagt tiggen den dokter dettie ècht niks mieër kan onthaawe. Dä’s toch normoal, zit den dokter… Dä hemme ummers alle aauw miense. Lüstert… en vertèllet vort in oas schoeë Pèlter dialect.
En had ullie goe! Tot tekomede móndig.
(Fons Tuyaerts)