Neerpelt

"Nog even en dan worden onze kinderen in België weer overspoeld met (meestal dure) geschenkjes van de sint en de kerstman. Of althans, we voelen ons daartoe toch verplicht door een niets ontziende sociale druk. Bijgaande foto beeldt mooi het leven uit van een gemiddeld kind waarmee we in Peru aan de slag zijn. Ik vond het een uitstekend voorbeeld om even stil te staan bij de realiteit om zo onze waanzinnige koop- en feestdrang in België misschien enigszins te relativeren.
De drie meisjes op de foto zijn zusjes. Ze leven samen met hun moeder die overdag les geeft om de eindjes aan elkaar te knopen. Vader is enkele jaren geleden gestorven. Het jongste zusje zit op het moment van de foto op school. De twee oudsten zijn het eten aan het klaarmaken in hun ‘keuken’. Een ander zusje komt uit het enige afgesloten kamertje waar een dubbel bed voor hen allen in staat. Ze staat op punt naar school te vertrekken, fier als ze is in haar vlekkeloze uniform. De living is een halfopen bebouwing, zeg maar. Buiten een kast met een tv en vervallen stereo staat er niets. De kraan op de voorgrond levert water voor zowel de keuken, de badkamer als de wasplaats.
Dit gezin wil wel vooruit maar heeft de middelen niet. Moeder kan met wat ze verdient net eten en school betalen voor de kinderen. De kinderen zelf werken af en toe bij op het kerkhof. Stel u eens voor wat zij zouden kunnen kopen met het geld dat u en ik spenderen aan sinterklaas en Kerstmis?
In ieder geval is dit de realiteit van vele jongeren bij ons op het kerkhof. De bouw van ons centrum gaat er inmiddels serieus op vooruit. We zijn halfweg; tegen Kerstmis hopen we de verhuis van ons houten huisje naar het nieuwe klaslokaal met douches, toiletten en wasbakken in te zetten."