Als de gemeenteraad een besluit neemt, is dat doorgaans iets waar vaak een lang proces aan vooraf gaat. Het begint met het (h)erkennen en analyseren van gemeenschappelijke noden of knelpunten. In de zoektocht naar achtergrondinformatie, ervaringsdeskundigheid en verbreding van het thema kan de gemeente Pelt beroep doen op adviesraden, zoals bijvoorbeeld de ‘Kerngroep Meedenkers Senioren’ waarvan we een denksessie mochten bijwonen.
Els Kuppens, schepen van ouderen en lokale dienstencentra, maar ook van participatie licht even toe. De taak van kerngroepen is om mee na te denken over beleidsmatige thema’s. De kerngroep Senioren bestaat uit zo’n 12 leden, minstens één uit elk gehucht. Zij komen 10 keer per jaar samen. ***
Er zijn verschillende niveaus van ‘meedenken’ binnen de gemeente. Naast de kerngroep, komen een 25 à 30 afgevaardigden vanuit verenigingen (= Panel Meedenkers Senioren) zoals SAMANA, OKRA en NEOS een 5-tal keer per jaar samen. Zij hebben meer uitvoerende taken, hebben een signalisatiefunctie en bundelen de bezorgdheden die er leven binnen de gemeenschap.
Eén keer per jaar wordt er een publieksmoment georganiseerd dat zowel informatief als interactief is. Dit heet het Platform Meedenkers Senioren en hier kan iedereen aan deelnemen.
Els besluit haar inleiding met te stellen dat de kerngroepen een enorme meerwaarde bieden, het is uiterst nuttig voor haar, zeker nu het volgende 6-jarenplan wordt opgemaakt. En dan moet je weten wat er leeft in Pelt.
De kerngroep Senioren werkt al sinds mei ’24 aan haar inspiratienota. Vaak worden voor zo’n maandelijkse bijeenkomst gasten uitgenodigd met een bepaalde expertise. Denk bijvoorbeeld aan deskundigen uit de ouderenzorg, de gezondheidszorg maar ook rond mobiliteit en de administratieve dienstverlening binnen de gemeente. Zo laten de meedenkers zich informeren en inspireren.
Greet Sleurs, beleidsmedewerker Participatie, schets even de historiek. Zes jaar terug stonden Overpelt en Neerpelt nog voor de fusie, en toen waren er al bedenkingen bij de werking van de toenmalige adviesraden. Dat moest anders. Na de fusie werd het een en ’t ander herdacht, ook rekening houdende met het feit dat vele adviesraden niet meer verplicht waren.
Om die reden waren er veel lokale besturen die de adviesraden fundamenteel herwerkten en overstapten naar grote adviesfora. Pelt koos bewust niet voor die ‘grote fora’, net omdat schepenen het signaal gaven dat ze heel veel meerwaarde haalden uit het contact met de vertegenwoordigers van de sectoren, en de informatie en adviezen die daaruit voort vloeiden.
In 2019 werd achter de schermen een ‘algemeen flexibel adviesmodel’ uitgewerkt, hetgeen betekent dat niet elke raad op dezelfde manier moet zijn samengesteld of werken. Die raden zijn er vooral om advies te geven, niet zozeer om iets te organiseren. Het is een denkgroep, daarna(ast) is het aan andere groepen om te doen. En dit alles met een overstijgend doel: het algemeen belang, meedenken over Pelt.
De kerngroep ‘senioren’ licht hun inspiratienota toe. Ze zien enkele belangrijke thema’s voor het ouderenbeleid van de komende jaren: eenzaamheid, dementie, digitalisering, mantelzorg, mobiliteit, … maar ook het activeren van talenten bij jonge ouderen en het verder werken aan betrokken en zorgzame buurten.
De kerngroep baseert zich op het feit dat we met z’n allen ouder worden en dat ouder wordende mensen op een bepaald moment zorgnoden krijgen. Maar kunnen de professionele zorgverstrekkers nog alles aan? Ze staan alleszins zwaar onder druk door de krapte op de arbeidsmarkt. Men kijkt steeds meer naar geëngageerde vrijwilligers om een handje toe te steken waar het kan. Maar dit is zeker niet vanzelfsprekend. Gelukkig zijn er nog heel wat mensen die op de pensioengerechtigde leeftijd een actieve maatschappelijke rol vervullen in een vereniging of hun buurt. Ook de groep ‘jong-gepensioneerden’ waar meestal de kinderen op eigen benen staan en waar dus wat tijd is vrijgekomen wordt groter.
Het potentieel aan helpende handen is er. Mogelijke taken zijn legio: nogal wat oudere mensen geraken in eenzaamheid en zouden blij zijn met een beetje hulp of aandacht. Een stijgend aantal mensen krijgt dementie. Mits ondersteuning kunnen deze mensen nog goed functioneren in een begripvolle omgeving. In dit kader zouden zogenaamde ‘buurtgezellen’ een belangrijke rol kunnen spelen. Of zoals Els zegt: “Als we met z’n allen één uur per week iets doen voor iemand anders in onze omgeving, gaat dat een gigantisch groot verschil maken”. Zo bouwen we echt aan actieve en zorgzame buurten. Els legt ook de klemtoon op ‘levenslang wonen’, met als doel om de mensen zo lang mogelijk thuis te kunnen laten wonen. Maar die woningen moeten dan wel zo ingericht zijn dat het valrisico tot een minimum wordt herleid. Iedereen weet dat wel maar toch is het niet altijd gemakkelijk om kleine aanpassingen te doen en gewoontes te veranderen. Het is belangrijk om daar vroeg genoeg aan te denken.
Het opnemen van een vrijwillig engagement is net als voor vele andere Peltenaren voor de leden van de kerngroep alvast geen probleem, die blijven meedenken. Wie dan weer met hen mee wil denken, mag hen uiteraard altijd aanspreken. Om dan samen mee te denken aan Pelt!
Op de foto van links naar rechts: Alfons Thijs, Anny Dolders, Jean Smeets, Marleen Reynders, Jos Boes, Gerda Vaes en Jos Claes.
Waren verontschuldigd:
Jeannine Rabijns en Stephaan Daemen