NEOS Neerpelt-Overpelt trok met de fiets enkele dagen naar Helmond. Een deelnemer: "Doorheen bossen en heide kwamen we, met een beetje vertraging, droog in het hotel aan. Van daar uit werd iedere dag een lus gereden in een bepaalde windrichting. De omgevingen van woonkernen zoals bvb Asten, Deurne, Nuenen, Helenaveen bieden een zeer mooie natuur. We waren wiskundig zeker dat we deze week niet het aantal zonne-uren en kilometers zouden halen als vorig jaar toen we géén enkele druppel gezien hadden, maar alles samen viel het nogal mee. Enkele voormiddagen werd er later vertrokken, allemaal op aanraden van de “buienradar” die het dikwijls goed voorhad. Eigenlijk konden we steeds, mits op tijd enkele minuten onder brede bomen halt te houden, droog aankomen. Het spreekt vanzelf dat er ook steeds tijdig haltes werden ingelast die niks met het weer te doen hadden maar meer dienden voor het op peil houden van de conditie en het hooghouden van het gemeenschapsgevoel . (Er waren onderweg natuurlijk veel Belgische bieren verkrijgbaar maar de waarheid gebiedt ons te zeggen dat er ook verschillende Nederlandse bieren voldoende soelaas brachten). Als vervangende bezigheid, nodig wegens buien, brachten we een bezoek aan het Helmondse Waterkasteel. Hier vernamen we één en ander over het zware leven van een hertog-kasteelheer, vooral inzake het veiligstellen van nakomelingen. We vernamen dat hij 8 maîtresses nodig had om zeker te zijn dat zijn nageslacht verzekerd was. (In onze fietsersgroep was er, zo bleek bij navraag, geen enkele man die het, wat dat betreft, zo moeilijk heeft gehad! ). Rijdende over Nederlandse wegen kunnen we nu ook enkele woorden toevoegen aan onze woordenschat zoals o.m. verreiker, ventweg, en vonden we gemeentenamen aangeduid zoals “Nuenen c. a.”. Uiteindelijk diende zich de vrijdag veel te snel aan en werd de terugtocht, wel met enige vertraging (weer aanbevolen door de “buienradar”) aangevangen via Mierlo, de Strabrechtse heide en het Leenderbos. Fit en wel, vermoeid maar gelukkig , zoals het in de boeken staat, en vooral, zonder ongevallen, kwamen we terug in onze thuisomgeving. Met dank aan de wegkapiteins en wegluitenanten."