Neerpelt

Kris Lantin levert formidabel werk in Peru - daarvan kan iedereen getuigen die hem kent en zijn inzet in Peru volgt. Wat hij nu meemaakte is ook erg boeiend. Lees even mee:
"We zijn in een sloppenwijk de situatie van enkele alleenstaande moeders aan het evalueren en gaan na hoe we hen kunnen helpen om hun kinderen een menswaardig leven te bezorgen. In deze wijk heerst enorm veel wanhoop en honger.
Daniela is een meisje dat uit de jungle komt. Ze raakte op haar 18de zwanger nadat een crimineel, die momenteel in de gevangenis zit, haar verkrachtte. Uit angst om hem terug te zien, in de steek gelaten ook door haar ouders, vluchtte ze naar de kust van Peru. Twee jaar geleden werkte ze in Nazca als schoonmaakster. Daar kwam op een dag op de bus naar het centrum een toerist naast haar zitten. Bij het afstappen vergat hij een pakket. Daniela zag dat pas toen ze zelf opstond om de bus te verlaten. Ze nam het pakket mee zonder te weten wat het was. Ze bewaarde het al die tijd zonder er veel aandacht aan te besteden. Van Nazca verhuisde ze anderhalf jaar geleden naar Chincha, waar ze opnieuw zwanger geraakte van een kerel die nog twee andere vrouwen heeft, maar ook dat wist ze pas achteraf. Ze is dus nu alleenstaande moeder van twee kinderen.
Van de stad Chincha heeft ze een eigen perceel gekregen, een klein terrein in een sloppenwijk waar mensen uit de bergen vaak belanden op zoek naar werk. Vaak schenkt de stad aan deze mensen een stuk grond in een afgelegen gebied, omdat ze er belang bij heeft dat het inwonersaantal groeit.
Een paar dagen geleden nam Daniela me in vertrouwen en liet me het pakket zien. Ze vroeg me of ik die man misschien kende of er achter kon komen wie hij was, zodat ze het kon teruggeven. Ze snapte niet goed wie nu zoiets verzamelde: allemaal A4-bladen papier waarop stukken textiel gekleefd zijn. Dat textiel is gerafeld (foto) en het stinkt.
Wat blijkt nu: de stukken textiel vormen een ongelooflijke culturele schat - misschien is de financiële waarde niet groot, maar de culturele waarde is enorm. Het gaat over veel verschillende motieven, kleuren, weeftechnieken,... meer dan dertig stukken originele stoffen, riemen, mantels uit vermoedelijk de Nazcacultuur. Het was een schok, zoiets terug te vinden in een hut in een sloppenwijk waar volop geroofd wordt, iedere dag opnieuw.
Sinds ze weet wat er in het pakket zat, is Daniela bang dat het textiel veel geld waard is en vreest ze beroofd te worden. Ik heb haar aangeboden als tussenpersoon te fungeren. Het eerste wat ik deed, was een bevriend advocaat contacteren die ook president is van de plaatselijke Rotaryclub. Hij raadde me aan om samen met een bevriend archeoloog het textiel  te onderzoeken en contact op te nemen met het nationaal museum in Ica om het te schenken in ruil voor enige financiële tegemoetkoming. Normaal gezien mag/kan dit niet, maar in Peru gebeurt niet alles altijd volgens de regels. Om het meisje te beschermen probeer ik als tussenpersoon te onderhandelen, omdat derden anders misschien van de zaak gaan profiteren. Ik heb de plaatselijke archeoloog aangeschreven en wacht op een bericht van hem om een afspraak te maken, zodat hij het textiel kan bekijken."