Sus van Drieka, dieje kan er ’s mörr’ges noeit nie oêt. En daan issie nogal es te loat op zè wêrk.
Zèn bazin dreigt mèd en straf…
Lüstert, en as’t git, vertèllet vort in oas sappig Pèlter dialect.
Had ullie goe en tot tekomede móndig!
(Fons Tuyaerts)