Neerpelt

Jelle Vanendert heeft opnieuw een puike uitslag behaald in een Ardennenklassieker. In Luik-Bastenaken-Luik werd hij vandaag 11de op 45 seconden van ritwinnaar Bob Jungels. Daarmee werd Jelle opnieuw de eerste Belg. "Het was alles of niks", zei hij over zijn geslaagde finale. UPDATE Een vroege vlucht van negen renners kreeg een maximale voorsprong van rond de vijf minuten. Na de beklimming van La Redoute, met top op 36 kilometer van de finish, reed enkel Jérôme Baugnies nog op kop. In het peloton was het wachten tot La Roche-aux-Faucons, een vijftiental kilometer verderop, tot er werd aangevallen. Ondertussen was Baugnies ingelopen. Een groepje met Jelle Vanendert en Tim Wellens had een kleine voorsprong op de top van La Roche-aux-Faucons. In de afzink plaatste Bob Jungels een aanval. Tim Wellens trachtte enkele keren een tegenoffensief op te zetten, maar het viel telkens opnieuw stil in de achtergrond waardoor de voorsprong van Jungels aan de voet van de Côte de Saint-Nicolas gestegen was tot vijftig seconden.
Jelle Vanendert demarreerde op de Saint-Nicolas. Op de top was hij Jungels genaderd tot op negentien seconden, maar de Luxemburger maakte vervolgens opnieuw tijd goed. Hij kon solo finishen in Ans. In de laatste hectometers werd Vanendert ingehaald door de achtervolgende groep. Michael Woods sprintte naar de tweede plaats, voor Romain Bardet. Jelle Vanendert werd elfde, op 45 seconden van Jungels. Tim Wellens arriveerde 1’44” na Jungels als zestiende aan de aankomst.
Jelle Vanendert: “Nadat Tim Wellens had aangegeven dat hij zich niet super voelde vandaag, spraken we af dat ik alles of niets zou spelen met een ultieme aanval. Ik heb dat gedaan op Saint-Nicolas met een demarrage. De voorsprong van Jungels liep sterk terug. Als je de kloof echter niet in één keer kan dichten of geen steun hebt, dan weet je dat het moeilijk wordt tegen een tijdritspecialist als Jungels. Ik was zeker in heel goede vorm, net als tijdens de hele periode van de Ardennenklassiekers. Met een beetje geluk eindigde ik vandaag op het podium, maar op de slothelling in Ans was het beste eraf en werd ik wat overspoeld. Ik mag zeker niet ontgoocheld zijn over mijn prestatie, maar ik ben wel ontgoocheld over het eindresultaat. Ik had met deze benen en mijn sterke aanval op beter gehoopt. Maar het zij zo. Ik kom volgend jaar terug!”