Zjanien en Lieske zitten oppet terras van ’t Vlams Hoês ne krèèm te lekken en… nò de jónges te kiêke.
En dieë kommentaar dieë ge daan hurt, jóng! Lüstert!
Had öllie goed, eh! De snüüw is wir ewèg, de zjierzen hemmen aal jóng en onderhaand is’t lente.
Tot tekomede móndig!
(Fons)