Als een bank witwasserij ruikt, moet ze dat melden aan de witwascel van de overheid. Anders riskeert ze boetes tot € 1.250.000. Maar wat mag een bank verdacht vinden? De rechtbank van koophandel van Brussel kreeg te maken met een rijke bankklant uit Vlaams Brabant die volgens hem ten onrechte was gemeld aan de witwascel. Hij had twee miljoen dollar laten overschrijven door zijn Amerikaanse beleggingsmakelaar naar zijn bank in België. Kort daarna gaf hij aan die bank opdracht om 500.000 dollar over te schrijven naar zijn Amerikaanse rekening om te beleggen. "Verdacht" vond de bank en ze verwittigde de witwascel. De procureur des konings van Brussel blokkeerde de bankrekeningen en er volgde een opsporingsonderzoek.
Na acht maanden gaf de procureur toelating tot deblokkering van de rekening, zonder te zeggen waarom. De bankklant, goed in de slappe was maar geen witwasser, sleepte de bank voor de rechter in Brussel. Die stelde vast dat het ging om een trouwe klant van de bank die in de jaren '90 fortuin maakte met een industriële bakkerij en vond dat de bank beter moest weten. Het ging bovendien om overschrijvingen tussen eigen rekeningen en er is ook nog zoiets als de discretieplicht van de bank, aldus de rechter. Hij kende de gebelgde belegger een schadevergoeding toe van 44.000 dollar en de intresten. De "lichtzinnige" bank draaide ook op voor twee derden van de gerechtskosten. Voor een bank blijft zwijgen soms goud...
Jan Bouly
(De auteur is advocaat)