Op een doordeweekse woensdag van Achel naar Menen (200 km, bijna aan zee, en dan ook nog eens 200 km terug naar huis), om ginds even een volleybalmatchke te gaan spelen? Dat is de tol van de roem. Of toch minstens de tol van de drang om in de hoogste klasse te spelen. Nu goed, iedereen is weer thuisgeraakt (en intussen fris en monter op zijn werk verschenen?), zo hopen we. Een puntje sprokkelen zat er niet in, al scheelde het weinig. Ook onze directe concurrenten scoorden niet, en dát hadden we nodig.
Zaterdag ontvangen we Zoersel: de laatste wedstrijd van de reguliere competitie wordt zowat de belangrijkste. Winst met 3-0 of 3-1 volstaat sowieso voor de belangrijke 6e (wie weet zelfs 5e) plaats in de eindrangschikking. In dat geval volgen er nog interessante barragewedstrijden tegen kleppers als Menen, Aalst of zelfs Maaseik, en daarna een mooie, zorgeloze nacompetitie. Ook bij winst met 3-2 en zelfs bij verlies met 2-3 blijft die kans bestaan, maar dan zijn we afhankelijk van het resultaat van de wedstrijd Waremme-Gent (zondagnamiddag). Bij verlies met 0-3 of 1-3 spelen we eveneens barragewedstrijden, maar dan van een ander kaliber, met het mes op de keel. Dan dreigt immers het degradatiespook… Tectum Achel gaat echter resoluut voor de kers op de taart.
Met de steun van onze supporters lukt dat! Zaterdag 23 februari, 20u30, Sporthal De Koekoek: Tectum Achel – Amigos Van Pelt Zoersel.