De volgende dagen zullen de clubkleuren van Racing Genk zwart/wit zijn want Antwerp heeft hen de kampioenstitel afgesnoept. Het was een millimeterspurt. Zwart/wit, want ze zijn om begrijpelijke redenen in de rouw. Tobben over Toby zal niet meer helpen. Alderweireld scoorde met een magistrale kanonbal niet alleen de titel maar zal voor altijd in de geschiedenisboeken van Royal Club Antwerp te boek staan als de kampioenenmaker. De oudste club van het land met stamnummer 1, is nu ook sinds 1957 de nummer 1 geworden. Ik had gezworen om niets over dit onwaarschijnlijke slot van de kompetitie te schrijven. Ik ben nochtans een voetballiefhebber. De voorbije week vielen mijn oren haast af want overal waar je kwam werd er maar over één onderwerp gesproken. Ik zweeg en luisterde maar door niets te zeggen nam ik toch deel aan de gesprekken. Een bizarre situatie. Als Toby Alderweireld ooit sterft , dan zal hij nooit ten grave worden gedragen. Ik veronderstel dat er in zijn testament zal staan dat zijn as moet uitgestrooid worden in het Genk-stadion in de goal waar hij zijn kampioenentreffer tegen de netten knalde. Als ik dit vandaag zeg is dat een provocatie voor de blauw/witte supporters maar eens het zo ver is zijn ze dat allemaal vergeten of zelf al uitgestrooid. Ondertussen leeft bij iedere volwaardige Limburger, waar toe ik natuurlijk ook behoor, het onvoldane gevoel dat de beste ploeg het niet heeft gehaald. We hebben allemaal een hart voor Racing Genk . Voor Limburg zou de titel extra mooi geweest zijn omdat precies nu brouwerij Christal Alken 100 jaar bestaat. Dat had tot een gigantisch bierfeest kunnen leiden. Ik ben op bedevaart geweest om titel en feest af te dwingen maar ik ging niet naar CompoSTELLA, wel naar CompoCHRISTAL. Dat is een verkeerde keuze geweest. Nog één boodschap aan alle Genk-supporters :”Niet te lang tobben. Na regen komt Christal!” (Martin Vanierschot)