Wij vroegen Ulrike Lorent om voor 11 november, de herdenking van Wapenstilstand, een gedicht te schrijven. Ulrike brengt op 25 november haar eerste debuutbundel uit, 'Liefde voor anderen begint met liefde voor jezelf'. In de bibliotheek van Opglabbeek zal ze dan enkele gedichten voordragen en haar reis hoe het boek tot stand kwam toelichten. Op maandag 18 november publiceren wij alvast (op Internetgazet Oudsbergen) het interview dat wij met Ulrike hadden. Hier haar gedicht ter ere van al diegenen die voor onze vrijheid gestreden hebben:
De wapens worden begraven, het slagveld is leeg
Na jaren van oorlog, na jaren opgejaagd wild te zijn geweest
De nachtmerrie is verdwenen en de droom van vrijheid zit op de troon
De echo’s van oorlog vervagen in de tijd, maar de littekens blijven
Gebroken soldaten rusten nu uit, maar zijn nog angstig bij elk fel geluid
Handen die tegen elkaar streden, nemen elkaar nu vast in vrede
De lucht ademt naar vrede, de grond ruikt naar hoop
De wereld geneest van haar wonden, een nieuwe bries waait over haar heen
Wapenstilstand is de belofte in tijd, gehuld in een herinnering van vreugde en spijt
Laten we de doden eren dat vrede ons in hun naam eeuwig leidt
Ulrike Lorent