Roger stierf op 73-jarige leeftijd in een Antwerps ziekenhuis. Hij was gescheiden en liet alleen zijn 44-jarige verstandelijk gehandicapte zoon Thierry na. Thierry woonde officieel nog bij zijn moeder maar verbleef in een instelling. Zijn voorlopig bewindvoerder werd verondersteld te waken over zijn belangen.
Om de begrafenis te regelen probeerde zijn 70-jarige zus Juliette vruchteloos de bewindvoerder van Thierry te bereiken. De uitvaart kon niet op zich laten wachten en Juliette nam de zorg voor de begrafenis op zich, met alles wat daarbij hoort: overlijdensbericht, lijkkist, crematie, rouwkaartjes, bloemen, rouwmaaltijd,…
Een maand later ontving zij op haar adres de factuur (€ 3.315), gericht aan de nalatenschap van Roger. Juliette weigerde betaling, maar ondertussen bleek dat de bewindvoerder van Thierry de nalatenschap had verworpen, zodat de factuur onbetaald bleef. Juliette kreeg een dagvaarding in haar bus vanwege de begrafenisondernemer. Erger nog, de rechtbank van Veurne vond dat Juliette moest betalen.
Juliette ging in beroep en het hof van beroep van Gent vond dat Juliette niet moest opdraaien voor de begrafeniskosten. Zij had, ondanks praktische moeilijkheden, gezorgd voor een degelijke uitvaart. Zij was onbaatzuchtig geweest, maar daarom was het nog niet haar bedoeling de kosten te betalen. De zorg voor de begrafenis is volgens het hof het voorrecht, maar ook de plicht van de nauwste verwant van de overledene. Of die verwant de nalatenschap heeft verworpen of niet, doet er niet toe.
De bewindvoerder van de gehandicapte zoon moest de begrafenis dus betalen én alle gerechtskosten die met het begrafenisdispuut te maken hadden, omdat hij Juliette onvoldoende had geïnformeerd.
"Een begrafenisverzekering is de enige verzekering waar je zelf< gegarandeerd nooit een cent van ziet," aldus de Nederlandse cabaretier, wijlen Fons Jansen.
Edoch, soms kan zo’n verzekering veel leed besparen.
Jan BOULY
(De auteur is advocaat)