Morgen staat het Mijnstadion in Beringen weer helemaal in het teken van Beringen FC, de mijnclub zou dit jaar 95 jaar bestaan hebben. Er is een uitgebreid feestprogramma uitgewerkt. In de voormiddag komen meer dan 50 groundhoppers uit binnen- en buitenland naar Beringen om de unieke stadion op beeld vast te leggen. Groundhoppers zijn fotografen die (voetbal)stadia fotograferen. In de namiddag om 15u is er een wedstrijd met oud-spelers van Beringen die het opnemen tegen een selectie van STVV. In de VIP-kantine is er een expo met memorabilia van Beringen FC. De jongens en meisjes van het G-FUFO team zorgen voor de opwarming vanaf 14u. Op de herdenking worden ook een hele reeks oud-spelers van Beringen FC uitgenodigd om de wedstrijd te volgen en nadien wat bij te kletsen. Eén van die gasten is Tony Geypen. Hij speelde van 1974 tot 1985 in het eerste elftal van Beringen FC en maakte de laatste glorieperiode mee van de Beringse club. Als jongen van de streek, is hij één van die vele Limburgse voetbaltalenten die doorgroeiden tot het voetbal in eerste klasse.
We gingen met Tony terug naar het stadion.
"De grasmat ligt er nog altijd goed bij, die grasmat van Beringen was trouwens één van de beste van België. De mijn onderhield met zorg de grasmat en het stadion. Het stadion vind ik nu nog altijd gezellig. Als ik in de buurt kom, kijk ik nog altijd met plezier naar het stadion, de tijd is hier wel een tijdje blijven stilstaan", zegt Tony nostalisch.
FC Beringen was een naam met faam? "Zeker, ploegen die naar Beringen moesten komen, hadden toch altijd wel wat schrik. Beringen FC was een echte thuisploeg. Ook de supporters waren fantastisch", zegt Geypen.
Wat waren uw mooiste momenten? "Ik ben een speler geweest die altijd heeft moeten spelen voor zijn plaats, ik heb weinig cadeaus gekregen. Ik ben altijd fier geweest als ik een goede match speelde en als de supporters tevreden waren. Ik ging na de wedstrijd samen met de supporters altijd eentje drinken in de kantine. Ik heb het café vaak gesloten, dat waren mooie momenten", lacht Tony.
De matchen tegen Anderlecht waren ook altijd speciaal? "Zeker, dat is een traditie hé, een klein Limburgs ploegje wil nooit onderdoen voor de grote club uit de hoofdstad. Anderlecht kloppen was altijd de grote uitdaging hé. In mijn periode moest in Rob Rensenbrink uit de match houden", zegt Tony tot slot.
Tony blikt vandaag fier terug op zijn carrière bij Beringen FC. Van '86 tot '90 speelde hij nog in derde klasse bij Eendracht Gerhees Ham en daarna was hij nog tien jaar speler-trainer. Vandaag volgt hij het voetbal iets minder, tenzij op tv maar morgen geeft Tony acte de presence in het mijnstadion.