Als ik 10 jaar terug in de tijd ga dan stel ik vast dat ik in het voorbije decennium binnen een straal van 100 meter rond mijn huis niet minder dan 15 nieuwe buren heb gekregen. Van al die nieuwkomers ken ik er 5. De 10 anderen zijn mij onbekend. Daar heb ik nog geen enkel contact mee gehad, laat staan, één woord mee gewisseld. Ik vind dat onthutsende negatieve cijfers en een verontrustende evolutie. We moeten mekaars deur niet platlopen maar een simpele goeiedag zeggen of even de hand opsteken, op straat een kort praatje maken, het zou al veel helpen. We moeten niet zo ver teruggaan tot het ouderwetse ‘uchteren’ maar wie het eens proberen wil die mag. Toen het leven hier nog televisieloos verliep, was het allemaal veel eenvoudiger. Toen kwamen de buren buiten om wat te babbelen en zo de dagelijkse sleur wat te doorbreken. Iedereen kende iedereen. Nu is alles anders. Het lijkt in mijn omgeving wel of 100 meter plots 10 km is geworden, 200 meter wel 20 km. Maar onlangs is er een mirakel gebeurd. Mijn laatst nieuw bijgekomen buur geeft een House Warming. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Ik moet hem en zijn partner daar uitgebreid voor feliciteren. Ik bemoei mij niet met de samenstelling van hun gastenlijst maar toch is de verleiding groot om die 10 onbekende buren er bij te betrekken. Ik ga dat natuurlijk niet doen. Het is hun burenfeestje, niet het mijne. Toch gaat zo een uitgelezen kans voorbij. We mogen toch niet de weg op gaan zoals pas in Maasmechelen gebeurde. Daar werden twee eenzame mensen pas gevonden nadat ze al enkele dagen overleden waren. Niemand in de buurt had het eerder in de gaten. In grote steden is dit fenomeen al langer gekend maar als het nu ook al gebeurd in landelijke gemeenten, dan zijn we niet goed bezig. Is dat de verkilde samenleving die we willen? Sommigen zijn goed bezig om dat te bereiken. Als optimist wil ik toch positief eindigen. Gelukkig heb ik ook goede buren die warme mensen zijn. Ik mag ze niet allemaal over dezelfde negatieve kam scheren. Zoals ik al in een eerdere tekst ‘Losse Flodders’ aan gaf, stel ik vast dat de invloed van de Engelse taal op het Nederlands maar toeneemt. Hoe zouden we ‘House Warming’ kunnen vertalen? Ik vind Engels een mooie taal maar naar mijn mening gebruiken we te vaak Engelse woorden. Zo blaas ik natuurlijk warm en koud. Vergeef me! (Martin Vanierschot)