Momenteel wordt in Beringen de laatste hand gelegd aan het kerkenplan. Een drietal kerken moet de deuren sluiten en dat is niet echt met volle goesting wat betreft de parochies. Voor de politiek komt het goed uit want minder kerken, zijn minder kosten. De rekeningen van de kerkfabrieken zijn al langer een doorn in het oog van bepaalde politieke partijen. De kerken lopen toch leeg, is het argument. En dat klopt, deels.
Er komt nog maar weinig volk naar de traditionele missen maar de kerken die nog open zijn, krijgen nog wel veel volk over de vloer. Dat zie je aan het aantal boodschappen die geschreven worden in het gastenboek of aan de kaarsjes die branden. Veel kerken sloten de afgelopen jaren hun deuren omwille van veiligheid uit angst voor diefstallen of vandalisme. En dat versterkt het idee dat de kerken geen nut meer hebben.
Toch is er nog veel belangstelling voor de katholieke tradities. Bedevaartstochten naar Scherpenheuvel, Lourdes of naar Santiago de Compostela zijn nog altijd zeer populair. Ook bij jongeren. Denk maar de de recente jongerendag in Rome of de Wereldjongerendagen waar tot 1 miljoen jongeren samenkomen met de paus.
En aan het Koersels Kapelleke is er dagelijks volk voor een kaarsje of een gebed. De processie gisterennamiddag is een oude traditie die de levendigheid van het katholieke geloof nog toont.
In Dilsen-Stokkem werd deze week opgeroepen om te kerken te bezetten, de parochieraad roept de inwoners op om terug naar de misvieringen te komen en zo de sluiting van de kerken tegen te gaan.
Of in Dilsen-Stokkem of Beringen het tij nog gekeerd kan worden, is nog maar de vraag. Geloof is, net als veel andere zaken, iets heel individueel geworden. We lopen er niet mee te koop, zeker niet na al die schandalen die de afgelopen jaren het licht zagen. Maar alles komt terug, zegt men vaak. Misschien is er nog wel een toekomst voor de Beringse kerken. Benieuwd wat het Berings kerkenplan volgende maand zal zijn. (Hans Put)