Om een wedstrijd te winnen, moet je scoren. Dat is een waarheid als een koe. En hoe je scoort doet er niet toe. Stal won zaterdagavond tegen Eksel (de tweede in de stand) met 3-0 en de makelij van de drie doelpunten was van uiteenlopende aard. In de eerste helft vielen er twee ongelooflijke frommeldoelpunten, een kwartier voor tijd viel het derde doelpunt na een prachtige combinatie. Opdracht volbracht voor de mannen van trainer Peremans, zodat ze nu min of meer zeker zijn van het behoud in tweede provinciale. Tweemaal kwam het doelpunt in de eerste helft tot stand via een voorzet vanop links. Eerst kon Sander Tips al glijdend binnentikken via een bezoekend been. De wedstrijd was toen al een dik half uur ver, zonder dat er uitgespeelde kansen waren geweest. Wat later werd de hoge voorzet via diverse hoofden in doel gewerkt, waarbij vermoedelijk Hans Hermans als laatste het leder raakte. Kluts-kluts, maar het stond wel 2-0 voor Stal aan de rust. Eer het rustsignaal weerklonk moest Furkan Ozturk bij Stal met twee gele kaarten het veld verlaten, zodat de ganse tweede helft met 10 tegen 11 moest verder gespeeld worden. Zoals te verwachten was, had Eksel nu veldoverwicht, maar ze waren met een man meer niet echt in staat om voor gevaar te zorgen. De Stalse defensie, alweer vertimmerd door de gele schorsingsdag voor Brian Mechelmans, stond haar mannetje en gaf in de ganse tweede helft welgeteld 1 doelkans weg, maar doelman Soner Aliostaoglu kon het zware afstandsschot puik van onder de deklat ranselen. Als klap op de vuurpijl kregen we dan een derde Stals doelpunt, toen Ruben Bijloos een kwartier voor tijd kon uitbreken op links. Hij bediende perfect Hans Hermans, die zijn tegenstander uitschakelde en de bal buiten het bereik van doelman Vrysen in de kooi schoot. Even voor affluiten had het zelfs nog 4-0 kunnen worden, maar die kans werd gemist. Eksel kon erg weinig tegen de overwinning inbrengen, zodat de drie punten terecht in Stal bleven.