Hier zit ik dan wel fris gekapt maar voor mij staat nog steeds niets fris getapt. De maand maart is al dood en begraven nog voor ze begonnen is als het om openbare gezelligheid gaat. De horeca zal nog niet mogen openen. Wordt het 1 april? Dat zou de status van deze datum voor eeuwig veranderen. Geen aprilgrappen meer om ons beet te nemen of ons te verkneukelen. Als 1 april echt het keerpunt wordt, dan zal die dag voor eeuwig als een feestdag gelden. Ik roep die datum uit tot Corona-Bevrijdingsdag. Dat moet een betaalde feestdag worden voor altijd en voor iedereen. Daarom moeten we met zijn allen in maart keihard ons best doen om dat doel te bereiken. Iedereen moet zich uiterst strikt houden aan de voorzorgsmaatregelen en dan kan vanaf begin april het feest beginnen. Nu is het glas niet eens half vol, het is leeg. Pasen komt er in april al snel aan maar het is zeer de vraag of de klokken uit Rome mogen komen aanvliegen. Is dat een essentiële verplaatsing of niet? Met de pauselijke zegen moet dat toch lukken. Dan ontstaat een ander prangend probleem. Als bijeenkomsten in openlucht dan toch nog maar met maximum 4 personen toegelaten blijven, komt dan het in familiaal verband zoeken naar al dat chocoladelekkers niet in het gedrang? Ik stel vast dat ik al twee vraagtekens heb gebruikt, dat is veel. Vraagtekens domineren al een jaar ons leven. Telkens er eentje geschrapt wordt, komen er twee bij. Het vaccinatieplan speelt daarin een cruciale rol. Er worden er miljoenen besteld en, met enige overdrijving, amper enkele tientallen geleverd. Niemand begrijpt dat. Het is erg voor onze politici die voor een muur staan en onterecht door de man in de straat met de vinger gewezen worden over deze vaccinatiestrategie waarin de multinationals in de vaccinproductie wereldwijd aan de touwtjes trekken. Je kan over onze politici denken wat je wil maar deze patstelling hebben ze niet verdiend. Niemand wordt graag met zijn voeten gespeeld en dat zorgt op het hoogste politieke vlak terecht voor frustratie. Hopelijk volgt zeer snel het prikje voor iedereen. De prik(kel) die we nodig hebben op de weg terug naar een normaal leven. (Martin Vanierschot)