Als observeerder van dienst meet ik mij figuurlijk 2 extra oren aan als ik mij in de wondere wereld rondom mij begeef. Die 4 oren dat is geen zicht , dat geef ik toe maar ik ben nooit moeders mooiste geweest dus een echte achteruitgang is het ook weer niet. Wie zijn oor te luisteren legt als hij onder de mensen komt, weet dat levenswijsheden op de meest onverwachte momenten ons levenspad kruisen. Deze keer was een marktkramer mijn inspiratie. Het voorval is al meerdere jaren oud. Hij verkocht borstels en uiteraard ook de bijbehorende stelen. Hij maakte luidruchtig reclame voor grote en kleine borstelstelen. Niets bijzonders tot hij met veel theater de volgende prachtige uitspraak uit zijn stembanden toverde: ”Ik verkoop kleine stelen maar grote …… stelen het meest!” Die dubbele bodem, dat vond ik fantastisch gevonden of hoe borstelstelen nagels met koppen kunnen slaan. Dan moet ik er nog aan toevoegen dat de marktkramer in kwestie niet Eddy Wally was want die verkocht handtassen maar vooral zichzelf. De titel boven deze column verwijst helemaal niet naar de wijsheid van onze marktkramer maar onder andere naar The Bachelor. Ik begrijp absoluut niet dat ze voor dit soort TV-programma’s deelnemers kunnen vinden. Ze worden in een lege doos gegooid en na afloop is de doos nog leger. Dan liever nog maar eens een herhaling van ‘Flikken’. Ha ha, je dacht dat ik FC De Kampioenen ging schrijven. Laat je door de media niet zo gemakkelijk op het verkeerde been zetten want de leegheid der dingen is overal en groeit onheilspellend. Gebruik je verstand om de nooit aflatende informatiestroom te filteren. Laat je geen oor aan naaien. (Martin Vanierschot)