In een hopeloos uitverkocht Vorst Nationaal werden we ondergedompeld in de wereld van deze Dubliners. Achter een rood/groen doek startten ze met het innemende ‘Romance’ dat zacht begint en eindigt in snerpende gitaren en heftige drums. Dan valt het doek en volgt er een harde versie van “Jackie Down The Line” . Het viel overigens op dat de zachtere nummers op de platen allemaal wat harder uitgevoerd werden. De présence van leadzanger Grian Chatten doen je vergeten dat er een fantastische band aan het werk is.
Nog een opvallend feit : Chatten spreekt alleen met het publiek via de songs en een aantal oppeppende gebaren, maar er is wel degelijk interactie met het publiek!
Hoogtepunten zijn er teveel om op te sommen maar “Big Shot” en “Here’s The Thing” horen daar zeker bij en tijdens “Boys in The Better Land” stonden Sofie en ik plots 10 meter van onze plaats: het publiek werd gek, jong en (iets) ouder.
Ik moet hier weer straffe woorden boven halen: fantastisch, vernieuwend, uitzonderlijk goed.
Er is 1 negatief puntje, maar daar heeft de groep niks mee te maken. Ik sta zoals altijd heel vooraan bij concerten en een aantal jonge fans schreeuwen de teksten zo hard mee dat ik moeite heb om de band goed te horen. Een probleem dat ik de laatste jaren meer en meer ervaar , zeker op festivals. Meezingen mag, schreeuwen niet !
Nieuw! Sylvie Kreusch – Comic Trip
Haar vorige plaat “Montbray” (eind 2021) was al een pareltje en deze nieuwe muziek klinkt vrolijk en poppy en is zeker zo toegankelijk als de vorige.
Ik was eerst wat gereserveerd want ik was niet echt kapot van de veel gedraaide single “Hocus Pokus”. Maar wat een fijne verrassing bij de eerste beluisteringen. Met haar gekende heel eigen stem en met behulp van mooie achtergrondstemmetjes levert ze knap werk af.
Heel speciaal vind ik ‘Ride Away’ : wisselend tempo, opvallend pianostukje, ….
Prik deze datum: LaFinesse en The Prezidentz op 14 december ‘24 in Club 9 t.v.v. de warmste week.
In beide groepen speelt volk uit Koersel en omstreken. (Jean Bartels)