Het is zaterdagmiddag. Als ik voorbij De Kroon fiets hoor ik een kakofonie van stemmen. “Er zal dus wel veel volk zitten”, denk ik. Zou er nog een stoel vrij zijn als ik binnenstap om mijn perslectuur door te nemen? Ik ben namelijk een tafelzitter, geen tooghanger.
De drukte viel mee. Er waren nog plaatsen beschikbaar. Waar kwam dat lawaai dan vandaan? Net als ik binnen stap hoor ik de stem van Rob. “Ik zat hier verdomme met een ‘blowete dam’” riep hij, terwijl Marc, Jacky en Eddy hun kaarten met veelzeggende blikken op tafel gooiden. Een ‘blowete dam’? Nu heb ik in De Kroon best een aantal straffe toestanden meegemaakt maar geen naakte dame heeft er ooit mijn pad gekruist. En mocht er toch ooit een geweest zijn, dan werd die zeker niet aan de kaarttafel toegelaten. De Kroon is, alle omstandigheden in acht genomen, een fatsoenlijke café. En op zaterdagmiddag wordt er gekaart. ‘Zetten’ heet het derivaat van ‘whist’ (wiezen) dat ze onveranderlijk geestdriftig spelen.
En dat er geroepen werd is helemaal niet abnormaal. Roepen hoort bij het spel dat ze hier spelen. Het lijkt een van de regels te zijn om mee te mogen doen. Eddy bijvoorbeeld, in het gewone leven een man van weinig woorden, doet bij sommige van zijn mededelingen de glazen frutseltjes aan de kroonluchters moeiteloos rinkelen. En als Marc Jacky voor de zoveelste keer een ‘Lökse düvel’ noemt, is dat op de Molse Kiezel te horen. Marc is dan ook een ex-militair en bevelen en andere dingen schreeuwen zit in zijn vezels. ‘Lökse düvel’ Jacky is de kalmste. Hij is ook de kaarter met de langste staat van dienst. Meer dan dertig jaar speelt hij hier elke zaterdag het nobele spel dat ‘zetten’ heet. En als zijn medespeler – deze keer was het Rob – zijn zoveelste stommiteit begaat, hoeft hij enkel even meewarig het hoofd te schudden om indruk te maken.
Naast mij is er nog een kaarttafel actief. Dirk beschikt over het krachtigste stemvolume en gebruikt dat gretig. De andere drie zien er bedaarder uit. Misschien moeten die het nog leren.
Het spel heeft ook zijn eigen jargon. Over die ‘blowete dam’ heb ik het al gehad, maar je kunt ook ‘rond passen’, je ‘klak af’ zetten, of ‘slepen met de onderjok’.
Ik ben een beetje jaloers. Het is zo lang geleden dat ik zelf nog eens gespeeld heb. “Wat een prettige namiddag hebben die mensen”, denk ik dan. Zelf stel ik het tegenwoordig met een uurtje door de kranten bladeren en kijken en luisteren.
De Britse sciencefictionschrijver H.G. Wells zei over kaarten: “De beste manier om in de politiek met je kaarten te spelen is, vreemd genoeg, ze met de beeldzijde naar boven op tafel te leggen.” En weet je wat? Twee weken geleden stapte op een vrolijke zaterdagmiddag voormalig Open VLD-minister Paul Van Tigchelt in De Kroon binnen. Misschien was hij wel op studiereis.
Op de foto: Eddy, Jacky, Marc en Rob