Hij is een chow-chow. Happart heet hij. De Fransdolle politicus die een paar decennia geleden om de haverklap de Voerstreek en het volledige Belgische politieke bestel op stelten zette, inspireerde zijn baasje bij de naamgeving. En ‘what’s in a name?’ zei great old William Shakespeare vierhonderd jaar geleden al.
Het is een pracht van een hond. Maar hij heeft zo zijn eigen ideeën over gehoorzaamheidstraining, dat wel. Eigenlijk luistert hij voor geen meter, kiest het hazenpad als hij daar zin in heeft en is slechts tot een wandeling te verleiden als hij daar zelf de tijd toe gekomen vindt. De bestemming kiest hij dan trouwens ook zelf. Voor de rest is hij een braaf beest dat zijn bezitters bij tijd en wijle veel vreugde verschaft.
Happart wordt uitstekend verzorgd. Op regelmatige tijdstippen komt de dierenarts over de vloer. Happart krijgt stipt zijn spuitjes, pipetjes tegen de vlooien en ontwormingspilletjes. En zijn baasje, een niet onverdienstelijke amateurkok, maakt voor hem de lekkerste gerechten klaar.
De laatste tijd had hij wat last van iets wat op eczema leek: een kale plek die hem heel wat vervelende jeuk bezorgde. Zijn lijfarts schreef hem cortisonetabletjes voor. Het bazinnetje zou ervoor zorgen dat de toediening ervan geen dag overgeslagen werd.
Nu valt haar man – ik wik mijn woorden – wel eens ten prooi aan vlagen van verstrooidheid. Niet zo erg dat hij ervoor in behandeling moet. En de oorzaak is meestal ook wel bekend. Als hij bij wijze van uitzondering al eens een pintje gaat drinken, rammelt hij bij zijn thuiskomst steevast van de honger. Meestal stelt hij zich dan tevreden met de kliekjes. En het stond in de sterren geschreven dat het ooit moest gebeuren. Op een morgen stelde zijn vrouw vast dat de kookpot met het eten dat hij nochtans zelf voor Happart klaargemaakt had, wat oud vlees gemengd met brood en een blik hondenvoer, leeg was.
En haar vermoedens zijn sterk, zo vertelde ze me, dat hij onlangs naar zijn werk vertrokken is nadat hij per ongeluk Happarts cortisonepil ingenomen had in de plaats van het tabletje dat moet zorgen voor de verlaging van zijn eigen bloeddruk.
Hij had zich die dag alleszins helemaal niet lekker gevoeld.
En jeuk had hij ook niet gehad.
                                                                                Chel Driesen