200 woorden of 200 kunstwerken? Ik kan van beide niet genoeg krijgen. Met drie vrienden trokken we onlangs richting Van Abbemuseum in Eindhoven. Een thuis voor topwerken van Picasso en Francis Bacon, maar het was Marlene Dumas die ons verleidde. Ik zag haar werk voor het eerst in het MAS. Net voor het buitengaan trok ze me weer naar binnen.
We wisten dat de Nederlandse kunstenares met Zuid-Afrikaanse roots in het vernieuwde Stedelijke Museum in Amsterdam een overzichtstentoonstelling kreeg en verdiende. In de lichtstad waren ze zo goed om toch één stuk niet in bruikleen te geven. Het is alleszins een goed excuus om een trip naar de grachten te plannen.
Wat een lef vertoont ze op het schildersdoek. Want talent hebben is één ding, maar the guts om het uit voeren en om (soms toevallig) aan de top te geraken is een ander. Zo heeft onze oudste mijn voetbaltalent geërfd. Enfin, dat maak ik hem toch wijs. Hij weet gelukkig beter. Ik kwam niet tot aan zijn voetbalenkels. Onze jongste maakt dan weer fijne bewegingen op het schildersdoek. Zijn talent hangt in de woonkamer. Want iedereen heeft dat talent ergens zitten en verdient de top. Nu de onderwijshervormers nog.
                                            Rudi Lavreysen