Bij mij moet het eeuwen geleden zijn. Een zondag waarbij je om 13 uur nog in je pyjama in de weekendkrant zit te turen, waarna je besluit om die streepjesbroek maar de hele dag aan te houden. Het komt er gewoon niet van. Ik dacht eraan bij het lezen van het warmste bericht van de week, over de pyjamadag van Bednet. Dit initiatief begon ooit 14 jaar geleden, om langdurig zieke kinderen de kans te geven om thuis de lessen uit de klas te kunnen volgen. Als je ziet waar Bednet nu staat (helemaal gratis, laagdrempelig, laptop thuis en in de klas, ondersteuning, …) mogen we die vrijwillige initiatiefnemers van toen een gouden pyjama geven. Het moet ooit ergens beginnen. Het zijn mensen die we kantelaars noemen.
Ondertussen zit Bednet verankerd in het onderwijsdecreet. Maar die aandacht en ook de centen blijven broodnodig. Daarom organiseren ze jaarlijks een pyjamadag. Ook in het eerste jaar van de Klimtoren in Lommel-Barrier was het “pizjamadag”. Om klasgenootje Noor, die al een tijdje thuis is, dat warme gevoel te geven. Als je dit leest, kunnen we toch zeggen dat het ergens wel de goede kant op gaat. Nu nog de zieke kinderen genezen.
Rudi Lavreysen