Het loopt op z’n end, zeggen ze in Lommel. Waar die onbestemde ‘het’ voor staat? Dat kan van alles zijn. Een wedstrijd of een verhaal. Of dit jaar, dat inderdaad op aflopen staat. Zeker geen jaar dat we snel zullen vergeten, al wordt dat van elk jaar gezegd. Wat wel is, en dat is mijn idee, teveel mensen trekken aan het kortste end. Teveel mensen krijgen dat kortste strooike. Natuurlijk zijn niet alle strooikes even lang. Maar de vraag is wie de strooikes in handen heeft. En moet het altijd een kwestie van geluk zijn?
Met kerstavond is het dat thuis wel. Ik heb er een traditie van gemaakt om dan iedereen in huis kraslootjes te geven. Nu moet je weten, ik ben geen loterijmens, dus het is elk jaar maar de vraag of ze nog bestaan, die presto’s of subito’s. Ik had geluk, ze lagen in de gelukschuif van de krantenwinkel. Terwijl ik met de kraslootjes in mijn jas naar huis wandel, is het al stilletjes genieten. Uitkijken naar dat moment, waarbij ik ze zie grabbelen naar die cent om te kunnen krabben. De cent die vervolgens doorgegeven wordt. Allemaal krabben voor geluk. Of is het krabben van geluk?
Rudi LavreysenPS: voor alle lezers van de Internetgazet prettige feestdagen en alvast een schitterend 2016, met natuurlijk veel leesplezier.