Mè grutmoeder was os pèèt Ien de strowwet was er lewèèt. Lieske was blind en liep langs den drowwet. Er wier gelachen en geblet, mè nowiejt bleve we kowwet. Os pèèt zurgde dè de Erfstrowwet getro’e wowwer. Non’el Gust dirigeejerde ien de kerk het kowwer. Non’el André gieng altè mi de Rowwetkapkes meej. As ge wa veul prowwet ha haan zeuw drek bè euwe zjeleej. Bè Zjaak van de Sjoeper wier het haat gezaagd. Schon meskes wowweren het herdste geplaagd. Bè Zjeva koste visgerief of toebak gon howwelen, dur koste toen nog mi frengskes betowwelen. Guust Pap kwam er di’els deur mi kar en Brabants pejjert. Da was misschien mè nen boer mè ien men oge veul wejjert. Ne krijm giengde pa’en bè de kar va Ja Van Bron. Kem er owiejt tweeje tegelijk gepakt toen dek de pronostiek won. Kwaar zelf zowa de klenste van den howwep. Endacht was toen nog heejel goeijekowwep, we spulden en ’t was altè plezant. ’t Lèève was heejel simpel want de miense lèèfden precies veule meejer ien diejen tijd. As ge wa zaat te niksen dan waarde euw verstaand kwijt ’s Zondaags giengde na de mis en ge vroegt vergiffenis Ok al wieste nie goe veur wa. Ik mèèn dè de pastowwer toen veule meejer te zeggen ha. Soms dèènk vol heimwee trug en diejen tijd Spijtig genoeg zennewem veur altè kwijt. Veul tijd hem ik en dit remselke nie besteejed. Wa ut euw hert kumt is meejestal ’t rapste gereejed...

                                             Danny Vandenberk