Zaterdag speelden de Lommelse Murphy's ladies een mooi potje rugby op eigen bodem, maar moesten ze wél met 5-15 de duimen leggen voor de dames van Arendonk, die een gelijkwaardige ploeg hebben: niet alleen qua niveau, maar zeker ook qua teamspirit. Het is altijd fijn om naar deze Kempense battle te kijken. Zeker tijdens zo'n perfect rugbyweer (geen zon, maar droog en 9 graden). Het perfecte supportersteam naast de zijlijn is ook echt van onschatbare waarde. De match begon met een stevige druk van beide kanten; de rucks volgden zich in een snel tempo op, maar beide ploegen hielden stand. De ruststand was 0-0. Deze match was fysiek veel zwaarder als de match van vorige week. Er werd echt gevochten, gezwoegd en gezweet.
In de tweede helft scoorde Lommel als eerste. 5-0 Deze voorsprong konden ze enige tijd behouden, maar aangezien Arendonk en Lommel echt aan mekaar gewaagd waren, kon de tegentry van Arendonk niet lang uitblijven. 5-5 Een kwartiertje voor het einde scoorde Arendonk opnieuw. Onterecht volgens de supporters naast de zijlijn en de spelers op het veld, maar uiteraard is de scheidsrechter de baas en moet je blijven spelen tot het fluitsignaal. 5-10 dus. De frustratie bleef hangen bij de Lommelse dames op het veld waardoor hun focus (die ze zo goed hadden behouden de hele match lang) verloren ging. De Pinkbulls maakten hier gretig gebruik van door net voor het einde een laatste try achter de tryline neer te drukken: eindstand 5-15
Jammer, een gelijkspel zou echt verdiend zijn. Tijdens deze match maakte Ymke Schellekens haar debuut bij vrouwen als wing. En.... 'amai', wat deed ze dat knap. Samen met haar 'collega'-winger Caitlin de Groote waren ze onstopbaar. Beide dames mochten in de derde helft dan ook op de stoel. Ymke omwille van haar eerste match en Caitlin als 'vrouw van de match' samen met Dorien Boons die reeds na enkele matchen het vuur gevonden heeft. Het bijzondere aan deze derde helft is dat de jongste en de oudste speelster van het team op de stoel stonden. Daarom willen de Murphy's nog eens een extra oproepje doen aan alle dames tussen de 15 en de 39 om niet langer te twijfelen, maar dit prachtige team te komen vergezellen, zij kunnen alle hulp gebruiken. Na deze drie matchen op een rij hebben de spieren van deze dames wel wat rust verdiend. Alle 'battle wounds' kunnen nu herstellen en over vijf weekjes zijn de Murphy's Ladies weer van de partij om richting Mechelen te rijden. (Bijdrage Ellen Moors)