Een paar keer per week laat Jos Winters ons via zijn steeds prachtige foto's mee genieten van de pracht en praal die de natuur in Peer en Hechtel-Eksel te bieden heeft. En dat kan gaan van één of ander beestje, een bloem of een wijds landschap. Steevast met wat nuttige uitleg er bij. Jos woont in Wijchmaal maar ook in Peer is hij kind in huis. Het gebied Begijnenvijvers-Resterheide kent hij alvast op zijn duimpje, reden te meer om eens aan Jos te vragen of we eens met hem mee mochten stappen. En dat mochten we.
De grootmoeder van Jos woonde aan de rand van
Begijnenvijvers, hij herinnert zich nog goed dat hij, als klein jongetje, al regelmatig het gebied introk. Dat was toen onder begeleiding van een pater die soms wel tot 50 jongens en meisjes mee kreeg om door de paadjes van het gebied te wandelen. Dat was soms wel doorstappen, want wie niet kon volgen, moet maar zien dat hij thuis geraakte.
In 1987 besloot hij een opleiding tot Natuurgids te volgen. Een intensieve opleiding, maar één die vruchten heeft afgeworpen, want Jos ziet, hoort en ruikt alles bij een wandeling door het bos. Passeer je een stinkzwam? Hij ruikt ze! Een kleine libel die vluchtig voorbij vliegt. Hij benoemt ze nog voor zijn medewandelaar ze ook ziet. Wat uitwerpselen op een bospad? Bij twijfel haalt hij ook daarvoor zijn gsm boven waarna hij Obsidentify uitsluitsel laat brengen. Vlinders zijn er inderdaad een pak minder dit jaar, aldus Jos, maar hij merkt wel op dat er de voorbije weken van sommige soorten wel heel veel zijn. Maar de paddestoelen, dat komt maar traag op gang, zo stelt Jos vast. Maar hij is er gerust in, als het binnenkort wat natter en kouder wordt, schieten die wel als paddestoelen uit de grond.
Everzwijnen zitten er wel veel minder de laatste tijd, en het valt hem ook op dat er zo weinig reeën te zien zijn. Een jager die we tijdens de wandeling tegenkomen (zonder geweer!) bevestigt dit: de reeën zijn blijkbaar ziek.
Naarmate we de Bolisserbeek volgen, wordt Jos enthousiaster en enthousiaster. We volgen de beek stroomopwaarts, maar hoe verder we gaan, hoe breder én hoger de beek wordt. Op een relatief klein traject heeft de bever (of zijn het er meerdere?) maar liefst drie dammen gebouwd, en dit met een ingenieus takkensysteem. 'Ik hoop de bever ooit eens te zien', zucht Jos, maar hij weet dat de kans klein is.
Jos weet niet alleen heel veel van de natuur, maar in zijn uitleg komt ook vaak het woord 'toponomie' en 'de kaart van Ferraris' naar voor. Want waar komt toch de naam Luizenheuvel vandaan? En Heergracht? Over die laatste twijfelt hij wel aan de 'officiële uitleg'. Over het gebied Schuilenswijer is er geen twijfel.
Perfectionist als Jos is, volgde hij ook een cursus
fotografie. Want wat hij ziet, wil hij ook mooi op beeld zetten. En dat doet hij voortreffelijk, zo kunnen de lezers van Internetgazet Peer en Hechtel-Eksel wekelijks vaststellen.
Meer foto's