Iedereen leest de Internetgazet. Maar niemand vraagt zich af hoe die elke dag weer ander nieuws brengt. Wie zit daarachter? Dat is, al twintig jaar, Paul Poelmans. Hij staat niet graag in de belangstelling, maar deze keer kan hij er niet buiten. Nadat hij gedurende 20 jaar met hart en ziel de Internetgazet uitbouwde tot het nieuwsmedium dat het nu is, geeft hij vanaf vandaag (1 april) de fakkel door aan Marc Faes. Samen blikken we terug op het parcours dat hij met de Internetgazet heeft afgelegd. "Of ik het ga missen? Zeker wel. Maar ik zal me niet vervelen. Ik moet nog veel boeken lezen, - daar heb ik nooit meer tijd voor gehad –, mijn tuin fatsoeneren, tijd spenderen met mijn gezin, want die hebben me al die jaren vooral achter mijn computer zien zitten. Van verveling geen sprake dus. Die is er eigenlijk nooit geweest," zegt Paul.
En daar heeft hij gelijk in. Hij is van jongs af aan al actief in de journalistiek. In 1965 startte hij op de redactie van Het Belang van Limburg, waar hij al dadelijk met een eigen jongerenpagina begon. Tussendoor maakte hij het kleinkunstmagazine Troubadour en verzorgde hij kleinkunstprogramma’s op de toenmalige Radio Limburg. Na zes jaar switchte hij naar de Koerier, een huis-aan-huisblad. "Ik heb er veel geleerd, vooral op druktechnisch vlak. Drie jaar later verscheen ook De Krant. Dat was de eerste krant die grensoverschrijdend gemaakt werd – en dat hebben we geweten. De redactie en het intikken gebeurde in Hasselt, de kopij werd via ponsband en een RTT-telefoonlijn naar de drukkerij in het Nederlandse Roosendaal gestuurd. De kopij vertrok foutloos, maar kwam in Roosendaal vol fouten aan. Een ramp, en we vonden de oorzaak niet. Pas een week later ontdekte de RTT dat hun technici het ponsbandlezertje niet correct ingesteld hadden. Maar toen was het te laat. De Krant ging failliet en ik zat zonder werk," vertelt hij.
(Deel 1 van het interview van Delia Filippone met Paul Poelmans)