Het is zaterdag 6 april 2019. Patrick Hernandez blaast vandaag 70 kaarsjes uit. Met “Born to be alive” beantwoordt hij een essentiële levensvraag. Een verband, een schakel, een link met Peer? Toch wel! Een gemeenschappelijke feestdag. Negenenveertig plus, hebben die van Peer zich genoemd. Dat was in het jaar dat ze vijftig werden.
De teen spirit is ondertussen flink gerijpt. Op enkele uitzonderingen na hebben ze de arbeidsmarkt verlaten. Actief zijn ze nog allemaal in het weefsel van vrijwilligerswerk. Ze functioneren verder als gepassioneerde opvangdienst voor kleinkinderen en andere familieleden. Een depannagedienst die gratis is omdat hij uit het hart komt. Hartelijke begroetingen, een gegons van stemmen, blije gezichten, een korte gelegenheidstoespraak, instemmend gemompel. De receptie vordert, het geroezemoes zwelt aan. Tijd voor een uitgebreid buffet, herinneringen die opborrelen. De vroegere schooltijd, de lagere school van Peer centrum, de dag van de plechtige communie (dat was op zondag 7 mei 1961). Dàt en nog veel wetenswaardigheden komen boven tafel. Tussendoor tijd voor enkele groepsfoto’s. Zien ze elkaar nog terug en wanneer? De eerstvolgende samenkomst is al in juni. Sinds 1999 is het een traditie dat zij jaarlijks tweemaal tot driemaal samenkomen in een horecazaak in Peer.. (Misjel Daniëls)