Neerpelt

Als er in Neerpelt één landmark is dat aangeeft dat men het centrum in- of uitrijdt, dan is het wel de "Victoria"-brug, destijds zo genoemd naar de reclame voor een reep roze chocolade. Vanuit de richting Hamont beland je vanaf dat punt in het gekronkel van de drukke Heerstraat, vanuit de andere richting ben je blij dat je er uit bent.
Een landmark zoals in de boekjes, dus. Maar het gemeentebestuur wou er per se "iets artistieks" van maken, "want", zo luidde het in de persmededeling, "bij de opmaak van het citymarketingplan werd meermaals geopperd dat het voor bezoekers en mensen die door onze gemeente rijden, niet altijd duidelijk is wanneer ze Neerpelt binnenkomen." Waarbij kan worden opgemerkt dat die bedenking de automobilisten worst zal wezen, zolang ze niet moeten uitstappen.
Maar de vraag is onder meer waarom je dan zo'n toegangspoort niet plaatst aan de grens van de gemeente, maar - wat de Victoriabrug betreft - op een punt waar het centrum begint of eindigt.
De vraag is dus ook waarom dat moet gebeuren op een plaats die er als landmark al uitspringt.
De vraag is verder of we in een tijd van gemeentefusies en open grenzen nog nood hebben aan "toegangspoorten" tot een gemeente.
En dan op die brug in de Heerstraat "De IJzeren Rijn" zo afficheren! "Mensen zijn als goudvissen, ze vergeten snel," schreef donderdag iemand in De Standaard. In dit geval geldt dat alleszins: in 2005 wees het gemeentebestuur van Neerpelt, samen met zes andere gemeenten, de IJzeren Rijn nog af omdat het niet haalbaar werd geacht de enorme maatschappelijke investeringen op te brengen die nodig zouden zijn om de leefbaarheid in de regio’s te garanderen als de IJzeren Rijn er op het historische tracé zou komen.
En dan nu propaganda maken voor de IJzeren Rijn? Komaan zeg. (PP)