Het agendapunt rond de verkoop van een klein stukje landbouwgrond leek een fait divers te worden, maar dat werd het dus niet. Even situeren: de gemeente is eigenaar van een perceel grond aan de Heuvelerweg 9, de buurman wenst het stuk te kopen. De grond zelf heeft voor de gemeente geen betekenis, het is een oude bedieningsweg en heeft geen nutsvoorzieningen. Een openbare verkoop kan niet, want er zijn geen stedenbouwkundige of andere mogelijkheden. Een beëdigd schatter heeft de waarde van het perceel begroot op 1.031 €. Die prijs houdt rekening met het feit dat de toekomstige eigenaar een recht van doorgang moet blijven verlenen op dat perceel. Maar toen kwam de interventie van Vlaams Belang-raadslid Johan Vandebosch.
Die had het ganse dossier grondig bestudeerd, en vond het niet kunnen dat de toekomstige eigenaar een schepen had benaderd om dat stuk grond te kopen, en dit voor een prijs van 1.031 €, ‘wat de gemeente niet armer of niet rijker maakt, maar de nieuwe eigenaar vergroot de waarde van zijn perceel zo wel met 70.000 €, op die manier bevoordeligt de gemeente één enkele inwoner.’ Die prijst klopt dus weeral niet, aldus Johan Vandebosch die in eerdere interventies al de schattingen van een beëdigd schatter in twijfel trok. Op zijn rechtstreekse vraag aan de burgemeester waarom de gemeente schattingen van zo’n schatter niet in twijfel trekt, was het pertinente antwoord van
Dennis Fransen: ‘Omdat het een beëidigd schatter is’. De burgemeester kon ‘de stemmingmakerij’ van Vandebosch overigens maar matig appreciëren, zeker omdat die 70.000 € waarvan sprake nergens door gestaafd wordt.
Ondertussen was ook schepen Raf Drieskens druk op zijn smartphone bezig. Iets later op de vergadering vroeg die het woord om alsnog te reageren op de ‘suggestieve beweringen’ van raadslid Vandebosch. ‘Ik zit al 30 jaar in de politiek’, aldus Raf Drieskens, ‘ik heb dit nog nooit meegemaakt en zal altijd op zo’n aantijgingen antwoorden’. Hij verduidelijkte het opzoekingswerk op zijn telefoon: hij werd destijds aangesproken door de aanpalende eigenaar, maar zoals het protocol het voorschrijft, heeft hij die doorverwezen naar de bevoegde ambtenaar voor verdere afhandeling. Die heeft – namens de gemeente – een beëdigd schatter aangesteld, diens rekening moest betaald worden door de koper. In het schattingsverslag stond weliswaar ongelukkig geformuleerd dat die koper ook de ‘opdrachtgever’ was, maar nog tijdens de zitting bevestigden én de gemeentelijke ambtenaar als de schatter dat de gemeente wel degelijk die opdracht gaf, en dat er dus van belangenvermenging geen sprake kon zijn.
Het agendapunt werd overigens goedgekeurd.