Neerpelt

UPDATE De Verkeerde lieveheer wordt gerestaureerd. Dat was nodig. Begin december viel Christus daar van zijn kruis - door roestvorming waren de aanhechtingspunten aan het kruis volledig doorgeroest. Voorlopig vond het beeld een onderkomen in De Wulp, we meldden dat al. Na dit 'accident' zette Natuurpunt Neerpelt - de eigenaar van het beeld - vaart achter het restauratiedossier, dat nu op de dienst Onroerend Erfgoed van de Vlaamse gemeenschap ligt. Binnen 2 maanden weet de vereniging of ze kan rekenen op een onderhoudspremie, die 80 % bedraagt van de totale kosten. En die zijn niet niks.  
Het kruis werd in 1843 opgericht na de geslaagde inrichting van de Wateringen. Het arduinen voetstuk is na bijna 170 jaar vriesweer, regen en brandende zon in een tiental stukken uit elkaar gebarsten. Vooral het water dat via de pin van het kruis tot diep in het blok kon doordringen, was funest. De twee ijzeren banden errond voorkomen een totale verbrokkeling.
Er waren 2 opties: herstel van het huidige blok of volledige 'nieuwbouw'. Omdat het bijna onmogelijk is een perfect stuk arduin te vinden van 1 kuub groot, heeft de restaurateur-steenkapper gekozen voor een restauratie ter plaatse. Na verwijdering van het kruis worden alle stukken van de blok als bij een puzzel nauwkeurig in elkaar gelijmd met speciale harsen. De barsten worden bijgewerkt maar verdwijnen niet helemaal, zodat de geschiedenis van de voorbije 170 jaar leesbaar blijft. Het allerbelangrijkste is: waterdichtheid.
Een tweede restaurateur neemt het kruis onder handen. Het wordt voorzichtig gezandstraald, geverfd en waar nodig gelijmd. Als alles meezit, ziet de Verkeerde lieveheer er in de zomer als "herboren" uit. De totale kosten zullen ruim 13.000 euro bedragen.
Bijgevoegde foto dateert van rond 1950. De eerste barsten in het blok zijn al te zien, maar alles bleef toen nog zonder ijzeren steunen bij elkaar.
UPDATE "Wat leuk om deze foto zo onverwacht op de Internetgazet tegen te komen!" mailt Heidi Elen. "Deze foto moet rond 1952 gemaakt zijn. Op de foto staan Rina Elen, Henri Elen en mijn vader Willy Elen, die toen in de Volmolenstraat woonden."