Driekske zit op nen achtermiddig te stoefe tigge Flupke: hij zit dettie dojüst vijf vliege kepot gemept hit: drij wiefkes en twieë mennekes. Hoe kan hij dä wieëte?
Lüstert, en vertellet mer vort – in óës schoeë dialekt van Pèlt. Haddoch goe en gezoond en tot tekomede móndig!
(Fons Tuyaerts)