Fonny Joris kon een mooi meisje uit Neerpelt niet krijgen. Hij had haar gedreigd dat hij zich in het kanaal zou gooien als zijn pogingen niets opleverden. Dat gebeurde dan ook, zij het in bijzijn van enkele kameraden. Zodra hij vanaf de oever in het water was gesprongen, begon hij om hulp te roepen en krijste hij dat hij niet kon zwemmen. Zijn lachende kameraden haalden hem uit het kanaal.
Het kwam nooit meer goed met het meisje.
Het is een anekdote die niet is opgenomen in het boek "Terug naar Neerpelt" van
Lieve Joris, Fonny's jongere zuster.
Lieve
(foto) heeft nu een nieuw boek geschreven, "
Hildeke". Het is een soort tweeluik, met in het eerste deel haar herinneringen aan haar vader, die als weduwnaar in het rusthuis begon te dementeren. In het tweede deel gaat het over Hildeke, haar zusje-met-down. Hildeke staat ook centraal in het
beekgedicht dat Lieve op verzoek van de gemeente schreef en dat een vaste plek heeft gekregen bij de duiker waar de Dommel onder het kanaal door gaat.
In haar jongste twee boeken lijkt Lieve Joris af te willen rekenen met een onbestemd schuldgevoel over het feit dat ze door haar schrijverscarrière haar familie wat in de steek heeft gelaten. Iets waar ze in dit boek eigenlijk ook voor uitkomt. Aan de basis liggen de herinneringen aan vader en moeder Joris en aan Hildeke. Die herinneringen zijn liefdevol weergegeven, op het sentimentele af. Maar of de lezer er veel aan heeft?
"Hildeke", Lieve Joris, Atlas Contact, 144 blz., € 19,99. Ook als e-book verkrijgbaar.