Mieke zit tigge Janneke dezze toch nie mè heum kan trouwe. Hoe kumt dä? vrugt Janneke… Lüstert.
En nog de bèèste wense vur óch en die van öllie vur e gezoond en hieël gelukkig joar!
Dewwe ter nog lang mei kunne laache…
Düget goed eh! En tot tekomede móndig!
(Fons Tuyaerts)