Als blinde een doctoraat in de taal- en letterkunde behalen? Faut le faire! En Joëlle Feijen van het Boseind heeft dat eergisteren voor elkaar gekregen.
Op 10-jarige leeftijd werd bij Joëlle een hersentumor vastgesteld. Ze werd volledig blind en verloor haar hypofyse, waardoor ze geen hormonen meer kon aanmaken. Twee jaar later kwam de tumor terug en kwamen er medische problemen bij. Tijdelijk ging ze naar de blindenschool in Woluwe, maar al snel wilde ze haar normaal schooltraject vervolgen en besliste ze humane wetenschappen te gaan volgen in Mater Dei. Op 17-jarige leeftijd werd ze de jongste blindengeleidehondgebruikster ooit in België.
Nadien ging ze Taal- en Letterkunde studeren aan de KU-Leuven en behaalde ze zowel op haar Bachelor als Master grootste onderscheiding, voor haar reden genoeg om een jaar aan de universiteit van Tübingen te gaan studeren, waar ze zich verder specialiseerde in Letterkunde en Duitse taal. Ondertussen werkte ze aan een doctoraatsproject dat bij terugkomst door het FWO goedgekeurd werd. Nu mag ze zich doctor in de Taal- en Letterkunde noemen. Poficiat, Joëlle!