Neerpelt

De Peruviaanse Carolina verblijft in het project rond Begeleid Zelfstandig Wonen van Kris Lantin in Peru. Vandaag haar derde verhaal.
"In mijn jonge leven heb ik al veel meegemaakt. Tegenslagen, maar ook meevallers. Bijvoorbeeld toen ik voor de eerste keer op een podium stond om een gedicht voor te dragen. Ik was zeven en herinner me nog hoe mijn benen trilden. Iedereen moedigde me aan om te beginnen maar ik wou alleen maar een straaltje zekerheid. Rondkijkend in het publiek ging ik op zoek naar mijn grootmoeder. Toen ik haar blik vond, had ik genoeg moed om het gedicht - met de titel ‘Een cadeau voor moeder’ - voor te dragen. Na de voordracht holde ik naar haar toe, blij dat ik het klaargespeeld had. Mijn grootmoeder stond op het punt in tranen uit te barsten.
Op dit moment ben ik 21 jaar en dankzij zulke positieve ervaringen heb ik zin om vooruit te gaan en niet in de middelmatigheid te blijven hangen. Ook in het echte leven moeten we blij zijn als we iets kunnen realiseren omdat we er volledig voor gingen. Ik heb toerisme gestudeerd waar ik heel wat kennis opdeed. Nu wil ik op eigen kracht werk en studie gaan combineren. Op maandag-, woensdag- en vrijdagvoormiddag studeer ik in Ica bedrijfskunde. Het voordeel van deze richting is dat ik de studies kan blijven combineren met mijn huidige job (op de foto zie je me tijdens Halloween aan de slag als vertegenwoordigster van een jeansmerk) om zo alles betaald te krijgen. VZW Hijos del sol geeft me een studiebeurs, maar die is lang niet voldoende om mijn hele schooljaar te betalen. Ik weet dat het niet gemakkelijk gaat zijn om dit twee jaar vol te houden, maar we gaan er voor.
Gelukkig heb ik nog een tweede baantje kunnen vinden. In de voormiddag deel ik folders uit op straat. Dat betaalt niet zoveel, maar ik kan er driemaal per week mijn reis naar de hogeschool in Ica mee betalen. Zolang ik jong ben, moet ik verder studeren. Hierdoor voel ik me nuttig en weet ik dat ik op termijn twee personen ga kunnen helpen waarvan er eentje is waarbij ik in het krijt sta. Mijn grootmoeder zal niet lang meer kunnen werken, ze verkoopt kleren op straat maar ze lijdt hier enorm onder. Op een dag wil ik haar teruggeven wat ze mij steeds gegeven heeft in het leven. De andere persoon is mijn moeder: ze heeft nog steeds verzorging en medicatie nodig om haar toestand stabiel te houden. Aan hen heb ik mijn leven te danken en hen laat ik niet in de steek."
(Vertaling Kris Lantin)