"Vorige week trok NEOS Neerpelt-Overpelt met een volle bus de taalgrens over richting het beroemde circuit van Francorchamps. De officieuze titel van ‘mooiste circuit ter wereld’ is meer dan verdiend voor het legendarische tracé van iets meer dan 7 km, het langste op de F1-kalender. Een label dat wordt bevestigd door de piloten dank aan het landschap met valleien, de snelle bochten, de beroemde en unieke Raidillon, maar ook dankzij het indrukwekkende natuurlijke kader, te midden van sparrenbossen, waar je het geluid van de motoren hoort weerklinken. Na de koffie in de brasserie van het circuit bracht een rondleiding van ongeveer 1 uur en 15 minuten – in drie groepen met ‘meertalige’ gids – ons langs de belangrijkste plekken van het circuit : de zaal voor de schrijvende pers (300 plaatsen), de commentatorcabines voor radio en tv en de Formule 1-paddocks. Aan de finish ‘bestegen’ we het mythische podium waarop de grootste racepiloten hebben gestaan – wij helaas zonder champagne – terwijl de bolides met onder meer het team van Dylan Derdaele over het circuit vlogen. Nee, Formule 1 heeft voor ons geen geheimen meer!
In Eupen mochten we genieten van een uitstekende lunch in de gezelligste Gaststätte van de streek, met bediening in Frans, Duits én Nederlands! Daarna werden we verwacht in de Chocolaterie Jacques voor een rondleiding in het museum en de productiehal. Uiteraard was het mogelijk om in de fabriekswinkel de nodige snuisterijen (voor het thuisfront uiteraard) in te slaan. In het museum leerden we dat chocolade oorspronkelijk uit Centraal- en Zuid Amerika komt, waar het werd gedronken door de Maya's en Azteken. Destijds waren de cacaobonen zo waardevol dat ze werden gebruikt als betaalmiddel. Aan het begin van de zestiende eeuw werd de chocolade door de Spaanse ontdekkingsreiziger Cortés geïntroduceerd in Europa. Het bleef echter een luxeproduct voor uitsluitend de hogere bevolkingsklasse van Europa. Pas rond 1900, toen de prijs van cacao voldoende was gedaald, werd chocolade een volksdrank. De productie van chocolade gebeurt dan in Europa en de VS steeds meer op een industriële wijze. België speelt een voortrekkersrol met de introductie van nieuwe technologieën. De grote chocolatiers verschijnen ten tonele. In 1896 richt Antoine Jacques zijn fabriek op in de streek van Verviers en deponeert in 1936 een octrooi voor de beroemde chocoladereep. Jeugdherinneringen kwamen boven bij het zien van de collectie ‘prentjes’ die – toen we klein waren - terug te vinden waren in elke Jacques-reep. Een gebruik dat sinds de uitvinding van de luchtdichte verpakking ter vervanging van de combinatie ‘wikkel- en zilverpapier’ helaas verdwenen is. Aangezien voor de gids ‘zijn tijd wegliep’ ging het bezoek noodgedwongen op een drafje verder over de loopbrug boven de productiehal en konden we het ontstaan van diverse formaten repen en tabletten met eigen ogen waarnemen.
Op de terugweg – maar nog steeds in Duitstalig gebied – werden we ook nog eens getrakteerd op koffie en vlaai, deze laatste weliswaar niet van Limburgse origine, maar wel van een aanzienlijke omvang. Je vraagt je af hoe Liliane zoveel kwaliteit en variatie in één programma kan persen voor die prijs. De volgende Neos-trip gaat op 18 mei naar Rotterdam en is wederom warm aanbevolen. U leest er alles over op onze website www.neos-neerpelt-overpelt.be." (François Geunes)