Woensdag 21 februari 2018
Neerpelt
De personeelsafvaardiging van het lokaal onderhandelingscomité van WICO-campus Sint-Hubertus heeft een open brief geschreven aan het schoolbestuur van WICO, de verschillende directies van de onderwijsgroep en de ouders en leerlingen. In de brief wordt om inspraak van alle betrokken partijen gevraagd. De brief luidt als volgt:
"Geachte leden van het schoolbestuur, geachte directies: we willen u graag bedanken voor uw engagement om onze scholengemeenschap te reorganiseren. Dit getuigt van een bezorgdheid voor WICO als geheel.
Vanuit deze bekommernis voor WICO als geheel kunnen er echter ook heel wat bedenkingen geformuleerd worden. We willen met deze brief enkele van onze bedenkingen en bezorgdheden uiten.
Wat ons meteen opviel bij de recent aangekondigde herstructurering was het ontbreken van een weldoordachte visie. Goed pedagogisch beleid vertrekt nochtans van een onderbouwde visie. Je past je infrastructuur aan aan je pedagogisch model en niet omgekeerd. Je kan wel hoogdringendheid inroepen en op basis daarvan enkele mooie pedagogische principes overboord gooien, maar dat wijst op nalatigheid en een gebrek aan toekomstvisie. Is dit de ‘visie op langere termijn’ die WICO voor ogen had? Dan lijkt dit ons weinig ambitieus.
Fundamentele verandering vraagt volgens ons tijd, bezinning, studiewerk en ook transparantie zodat een echte constructieve dialoog mogelijk wordt met alle betrokken partijen (ouders, leerlingen, leerkrachten, directie). Inspraak maakt dat die uiteindelijke visie ook breed gedragen wordt. Op die manier leidt verandering (waar we op zich absoluut niet tegen zijn) ook tot verbetering. Maar in een context van paniek en angst, omwille van het dalend aantal leerlingen, lijkt hier geen plaats en tijd voor te zijn. De ingrijpende en fundamentele beslissing die genomen werd en die de grootste impact heeft voor zowel ouders, leerlingen, leerkrachten als ondersteunend personeel, werd eenzijdig van bovenaf opgelegd. Van een open dialoog en constructief meedenken was er geen sprake. Dit voedt wantrouwen, is nefast voor motivatie en enthousiasme en gaat volledig in tegen de ‘papieren’ visie van WICO. De oproep om vanaf nu positief mee te denken, komt in onze ogen rijkelijk laat.
Daar waar het regeerakkoord het heeft over ‘de scholen vertrouwen geven’ en de inspectie de ambitie heeft om naast controlerend ook meer stimulerend te werken, raken wij op zijn minst verontrust, maar ook gedemotiveerd en allesbehalve gestimuleerd.
We denken dat het in 2018 tijd is voor echt democratisch leiderschap en niet voor schijndemocratie met schijninspraak. Er zijn voldoende methodieken te bedenken om zo’n proces te stroomlijnen zodat mensen echt het gevoel hebben dat je onderwijs samen maakt. Dat vraagt weliswaar meer tijd en die lijkt er plots niet meer te zijn. Dat men jarenlang te weinig initiatief heeft genomen om proactief op te treden, om een onderbouwde en breed gedragen toekomstvisie uit te werken, is wat ons betreft schuldig verzuim.
Bovendien speelt u met onze jobs. We vinden de belofte van werkbehoud, die tijdens de presentatie van de reorganisatie werd gedaan, weinig geloofwaardig. Er zijn in de geschiedenis trouwens al veel besparingen doorgevoerd onder het mom van pedagogische verbeteringen.
Op dit moment fronsen mensen inderdaad de wenkbrauwen en bestaat de indruk dat er andere motieven meespelen. Deze negatieve sfeer had u kunnen voorkomen door alle betrokken partijen inspraak te geven vanaf het begin van dit proces. Daarom de vraag om dit alsnog te doen. We beseffen dat dit veel moed vraagt.
De Raad van Bestuur is verantwoordelijk voor de visie van WICO. Wij roepen de leden op een ander, ambitieuzer verhaal te schrijven. We verwachten van hen een toekomstgericht, pedagogisch project met een positief mens- en wereldbeeld dat gedragen wordt door iedereen. Trek daarvoor voldoende tijd uit en betrek alle geledingen vanaf dag één. Een voltijds pedagogisch coördinator kan dit project op langere termijn vormgeven in samenspraak met leerkrachten, leerlingen, directies en ouders.
“Waar willen wij over twintig jaar staan met WICO?” Met die vraag moet u volgens ons aan de slag. Maar dan wel op een manier die van onderuit wordt gedragen en niet van bovenaf wordt opgelegd. Wij zijn op die manier alleszins graag bereid mee te denken en te werken. De toekomst van generaties jongeren staat immers op het spel.