Vorige week namen 3000 mensen deel aan een stille protestmars tegen de aanwezigheid van de wolf in onze provincie. De liefde is fel bekoeld. Het verhaal van de ‘Grote Boze Wolf’ is allang geen sprookje meer. Ik neem de lezer graag terug mee in de tijd , naar 1 april 2019, toen in mijn rubriek Losse Flodders een alinea verscheen over de wolf. De titel was “Aprilgrappen”. Ik weet het, het is ondertussen geen grap meer maar bittere ernst. Ik kan het ook niet meer veranderen dat de tekst op 1 april verscheen. Ik citeer wat ik destijds schreef :”Er was een tijd dat er bijzonder enthousiast werd gereageerd toen bleek dat er 2 wolven naar onze provincie waren geëmigreerd. Ze werden met open armen ontvangen en kregen meteen asiel. Helaas is de prille vreugde ondertussen wat bekoeld want ook een wolf lust wel eens een lekker hapje en laat dat nu net een vlezig schaap zijn. Daar is echter iets op gevonden. Vanaf 1 april starten de wolven een cursus ‘geen schapen pakken’. Je moet maar op het idee komen. Ze zijn wel verplicht om die cursus te volgen want anders wordt hun leefloon afgenomen. Jaja, we kunnen nog streng zijn in dit land !” Einde citaat. Men kan de integrale tekst van “Aprilgrappen” terug vinden in het archief op de datum van 1 april 2019. Het is opvallend hoe de houding ten opzichte van de wolf in amper 2,5 jaar fel omgeslagen is van vreugde naar hevige ergernis. Zoals altijd bij maatschappelijke discussies, zijn er twee kampen. “Welkom wolf” ziet geen enkele reden om paniekerig te doen over de aanwezigheid van de wolf in Limburg. Ze zijn wel realistisch genoeg om te adviseren over welke maatregelen er kunnen genomen worden. Een pluspunt voor “Welkom wolf” . De vee- en dierenhouders, professioneel of als hobby, zien dat compleet anders en dreigen er nu mee om tot stevige actie over te gaan. Wees maar zeker dat er op dit ogenblik achter de schermen op plannen gebroed wordt om de wolf een halt toe te roepen. De wolf is beschermd en dus mag er niet op gejaagd worden. Hoe lang zal dat statuut nog houdbaar blijven? Als ik van de wolf was, zou ik zeer voorzichtig worden bij het op zoek gaan naar voedsel. “Wolf niet welkom” zal dan de alternatieve titel boven dit stuk worden met alle gevolgen van dien. (Martin Vanierschot)