"Departures", Yôjirô Takita - Japan (2008) - 130' 
Het orkest waarin Daigo Kobayashi cello speelt, wordt van het ene op het andere moment ontbonden. Om alleen op te treden heeft hij niet het talent. Er zit weinig anders op dan een andere job te zoeken en van het dure Tokio naar het huis van zijn moeder in zijn geboortedorp te verhuizen.
Een vacature als ‘hulp bij vertrek' doet hem veronderstellen dat hij bij een reisbureau solliciteert, maar eens ter plaatse stelt hij vast dat het een baan als lijkenaflegger is. De hoge verloning trekt hem over de streep maar hij houdt zijn nieuwe baan liever voor zijn vrouw verborgen - in Japan rust nog steeds een taboe op deze bezigheden. Naarmate hij langer in dienst is, leert hij van zijn leermeester Ikuei de doden met respect te behandelen en ze zo te wassen, kleden en make-up aan te brengen dat hij ze, op een kloppend hart na, weer tot leven brengt in de ogen van de familie. Het is de menselijke manier waarmee de achterblijvende families op dit 'herleven van de dode' reageren die ontroert. Sommige families ontsteken in schuldgevoelens of woede, andere juist in onverwoestbare liefde. Departures doet iets wat maar weinig films lukt: ontroeren terwijl je de verhalen achter de doden of hun familie niet kent. De Japanse regisseur Yôjirô Takita werd in 2009 bekroond met de ‘Academy Award' voor beste buitenlandse film.
Morgenavond om 20.15u in Dommelhof, in Neerpelt