Vorige vrijdag stelde de Nederlandse regering de asielnootmaatregelenwet voor. Een mooi, lang, raar woord dat veel punten oplevert op het scrabblebord, maar waar staat het voor? Ik leg het u graag in een notendop uit.
Asielnootmaatregelenwet is een samengesteld woord en dat moet je eigenlijk van achter naar voor lezen. Het is dus een wet die een aantal maatregelen voorstelt om het grote probleem van de asielnootjes op te lossen. Net zoals vele andere landen kampt Nederland al ettelijke jaren met een zwaar tekort aan asielnootjes. Het is zelfs zo erg dat sommigen het een crisis zouden durven noemen, maar anderen vinden dat wat overdreven en daarom zijn het maatregelen geworden en die heeft de rechtse regering dan in een wet gegoten.
Asielnootjes zijn noodzakelijk voor de voedingsindustrie. Misschien weet je het niet eens, maar asielnootjes zitten in heel wat producten. Je kan ze niet zomaar vervangen door pakweg apennootjes, okkernoten of pindanoten. En iedereen zakt ook wel eens graag met een zak asielnootjes in de zetel voor de tv, toch?
Er is dus een tekort, maar onze noorderburen gaan het oplossen, althans voor zichzelf, want hoe andere landen het probleem moeten aanpakken, dat zal hen worst (of in hun geval misschien eerder kaas) wezen. Een beetje egoïstisch, maar ze verwijten Europa dan ook dat ze het probleem niet goed aanpakken.
De meest opvallende maatregel zijn grenscontroles. De Hollanders willen dat asielnootjes het land niet meer verlaten. Dus als je aan de grens wordt aangehouden en ze vinden er in je auto, dan mag je pas verder nadat je de kostbare lading hebt achtergelaten. Omgekeerd kan je je aan een warm welkom verwachten als je ze het land binnenbrengt.
Een tweede opvallende maatregel is dat ze de asielnoot-exporterende landen een hand boven het hoofd willen houden. Asielnootjes groeien immers niet in onze contreien. Die hebben een broeihaard nodig om goed te kunnen gedijen. In Europa vind je ze enkel nog in Oekraïne op dit moment. Andere grote exportlanden zijn Syrië, Afghanistan, Iran, Irak… Daarom wil de Nederlandse regering delen van Syrië erkennen als teeltgebied van asielnootjes, zodat die massaal naar Nederland kunnen worden overgevlogen.
Er worden ook maatregelen getroffen om asielnootjes langer te conserveren. Zo wordt er opgeroepen om ze op inzamelpunten binnen te brengen, zodat ze dan in betere omstandigheden bewaard kunnen blijven. Hereniging noemen ze dat. Er worden in heel het land speciale silo’s gebouwd met optimale omstandigheden voor de noten. Spreiding noemen ze dat.
Ze zijn niet min die Nederlanders. Bij de laatste verkiezingen hebben ze vrij massaal voor een verschuiving naar rechts gestemd en dat merk je nu. Geert Wilders, de souffleur van de premier, weet als geen ander wat echt belangrijk is: nootjes!
Jan Verheyen